Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2008

Υπάρχει βάσιμη ελπίδα;

Στην πολιτική και στους πολιτικούς, καλώς ή κακώς, στηρίζουν τις ελπίδες τους οι πολίτες, με την έννοια ότι ακόμη, οι αποφάσεις που τους αφορούν λαμβάνονται απ' αυτούς.
Το φαινόμενο ότι αυτοί οι πολιτικοί φροντίζουν με τις ενέργειές τους να απαξιώνονται στη συνείδηση του κόσμου, κάθε μέρα και περισσότερο και ότι μαθαίνουμε συνεχώς, για νέα πλοκάμια της διαπλοκής, σε συνδυασμό με τις δημόσιες καθησυχαστικές δηλώσεις τους, απ' τη μια μας κάνει να νοιώθουμε ότι μας θεωρούν ηλίθιους κι απ' την άλλη να διαπιστώνουμε το μέγεθος του εγκλωβισμού και της αδυναμίας αντίδρασης, στην οποία έχουμε περιέλθει.

Διότι την αντίδραση των πολιτών, τη δυσφορία τους και την αγανάκτηση, την οποία αισθανόμαστε, πάλι πολιτικοί θα την εισπράξουν είτε θετικά είτε αρνητικά.

Το "όπλο" του λαού που υποτίθεται ότι είναι η ψήφος, θα λειτουργήσει αρνητικά για τους πολιτικούς που δεν θα προτιμήσει ο λαός στις εκλογές και ταυτόχρονα θετικά για εκείνους που θα προτιμηθούν.

Πολιτικοί όλοι τους...

Τι αλλάζει;
Το χρώμα του γαντιού που φοράει το χέρι που θα μας γρονθοκοπεί;

Μας λένε ότι η ψήφος σε μικρά κόμματα και πολιτικές παρατάξεις, είναι μια αντίδραση προς αυτά που έχουν πιθανότητες να γίνουν κυβέρνηση.
Αυτό σηκώνει πολύ συζήτηση, διότι είτε θα διαμορφωθούν συμμαχίες με στόχο την εξουσία, μέσω μιας πολυκομματικής κυβέρνησης, πολύ εύθραυστης αν υπάρξουν κρούσματα διαπλοκής και ταυτόχρονα υγιή μέλη της, τα οποία θα είναι προσηλωμένα στο κοινό καλό και όχι στο ίδιον όφελος (πράγμα σχεδόν απίθανο), είτε θα υπάρχουν "γραμμάτια" τα οποία πέτυχαν και καθόρισαν τη συμμαχία (που σημαίνει διαπλοκή), είτε τα μικρά κόμματα όταν μεγαλώσουν, θα το θεωρήσουν ευκαιρία εξουσίας και ότι συνεπάγεται αυτό, με αποτέλεσμα να πάρουν τη θέση των προηγούμενων και να συνεχιστεί η ίδια πολιτική, μα άλλα πρόσωπα.
Επίσης οι όποιες καλές προθέσεις, για κοινωνική πολιτική, από κάποιον πολιτικό φορέα, δεν είναι δυνατόν να ευδοκιμήσουν, αφού σίγουρα αν υπάρχουν, θα προσκρούσουν πάνω στην κεντρική εξουσία, που είναι η Ε.Ε.

Άλλη αντίδραση που υποτίθεται ότι έχουμε σαν λαός, είναι η αποχή απ' τις εκλογές, το λευκό ή το άκυρο.
Πρακτικά αυτά είναι θετική ψήφος προς το κόμμα που θα έρθει πρώτο, διότι μετράνε μόνο τα έγκυρα ψηφοδέλτια.
Αν κάνουμε μια υπόθεση εργασίας η οποία λέει ότι ψήφισαν όλοι άκυρο, λευκό ή απείχαν απ' τις εκλογές, πλην ενός, τότε το κόμμα στο οποίο αναφέρεται το έγκυρο ψηφοδέλτιο, παίρνει το 100% των ψήφων που μετράνε, δηλαδή των εγκύρων και με βάση αυτό θα καθοριστεί και η κατανομή των εδρών στη βουλή, ήτοι θα τις πάρει όλες αυτό το κόμμα.

Το "μήνυμα" που περνάει η αποχή στα κόμματα που είναι εν δυνάμει κυβέρνηση, επί του πρακτέου, έχει ελάχιστη σημασία, διότι δεν διορθώνει πολιτικές αλλά βάζει τα κόμματα στη διαδικασία να βρουν νέους τρόπους για να χρυσώσουν το χάπι, το οποίο παραμένει σταθερό στη σύνθεσή του.

Οι κυβερνήσεις πλέον, δεν παράγουν πρωτογενές έργο και ο ρόλος τους έχει περιοριστεί στην διαχείριση των αποφάσεων-εντολών και στην εύρεση τρόπων που να συνάδουν με την ψυχοσύνθεση του λαού που κυβερνούν, για να τις περάσουν.

Να βρουν το πιο, κατά το δυνατόν ανώδυνο από πλευράς αντιδράσεων, τρόπο να περάσουν τις αποφάσεις που έχουν παρθεί γι' αυτόν, χωρίς αυτόν...

Τετάρτη 12 Νοεμβρίου 2008

Τελικά μήπως ήρθε η ώρα για τη γη μας, να αποτελέσει ενεργό μέλος του γαλαξία μας;

Μήπως, όντως, δεν είμαστε μόνοι μας ούτε καν στο ηλιακό μας σύστημα;

Μήπως υπάρχουν σημάδια στη ζωή μας, τα οποία δείχνουν ότι έρχεται αυτή η ώρα;

Και κυρίως, μήπως αυτοί που γνωρίζουν, γιατί υπάρχουν τέτοιοι, έχουν σκοπούς αντίθετους απ’ αυτούς που εξυπηρετούν την ανθρωπότητα; Και αν ναί, γιατί;

Αντιγράφω απ’ το βιβλίο του κυρίου Γεράσιμου Καλογεράκη «πόλεμος στον ήλιο» ( εκδόσεις ΔΙΟΝ):

«Την 2/12/1995 σε εφαρμογή του προγράμματος LASCO (Large Angle Spectrometric Coronagraph), εκτοξεύτηκε το διαστημικό τηλεσκόπιο SOHO (Solar Heliospheric Observatory) και τέθηκε σε τροχιά γύρω απ’ τον ήλιο στα τέλη Ιανουαρίου 1996.

Το πρόγραμμα είναι Αμερικανοευρωπαϊκής συνεργασίας και συμμετέχουν σ’ αυτό:

Το ερευνητικό εργαστήριο Ναυτικού της Ουάσιγκτον.

Το Ανώτατο Ίδρυμα Αστρονομίας Lindau της Γερμανίας.

Το τμήμα Φυσικής και Διαστημικής Έρευνας του πανεπιστημίου του Μπέρμιγχαμ της Αγγλίας.

Το εργαστήριο Αστρονομίας και Διαστήματος της Γαλλίας.

Και οι υπηρεσίες αστροναυτικής και διαστήματος, ΗΠΑ και Ευρώπης, NASA και ΕΣΑ αντιστοίχως.

Εκτός από το τηλεσκόπιο SOHO η NASA έχει στείλει επίσης και το διαστημικό τηλεσκόπιο IMAG, για την παρακολούθηση των ηλιακών δραστηριοτήτων και τη συλλογή πληροφοριών για:

Τη δομή των ηλιακών κηλίδων.

Λεπτομερείς και ακριβείς μετρήσεις της θερμοκρασίας

Μέτρηση της επιτάχυνσης των ηλιακών ανέμων ανακάλυψη των νέων δυναμικών ηλιακών φαινομένων, όπως τα στεφανιαία κύματα και οι ηλιακοί ανεμοστρόβιλοι.

Έλεγχο της συνολικής ηλιακής ακτινοβολίας μελέτη των αλληλεπιδράσεων μεταξύ του ήλιου και της γης.

Στις φωτογραφίες που στέλνει το SOHO και το IMAGE φαίνεται ένας μεγάλος αριθμός σκαφών, διαφόρων μεγεθών και σχημάτων, που κινούνται στην περιοχή του ηλίου. Έγινε επιλογή της περιοχής του ηλίου, απ’ τους ουράνιους επισκέπτες για να φαίνονται απ’ τη γη, τόσο τα σκάφη όσο και οι συγκρούσεις μεταξύ σκαφών διαφόρων αστρικών κοινωνιών.»


Τόσα χρήματα, τόσοι επιστήμονες και συμμετοχή Ευρώπης και ΗΠΑ, σε μια τέτοια αποστολή φωτογράφισης;

Γιατί να μη γνωρίζει η κοινή γνώμη αυτά τα προγράμματα;

Γιατί να υποτίθεται ότι δεν είναι έτοιμοι οι άνθρωποι να δεχθούν, αυτήν την αλήθεια;

Και να είναι έτσι, τι εμποδίζει τους «κρατούντες» να μας ενημερώσουν;

Αν αυτή η συσσώρευση σκαφών στο ηλιακό μας σύστημα, είναι γεγονός, γιατί δεν μας αφορά, κατά τη γνώμη τους;

Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2008

Πάντα γινόταν λόγος για το τέλος του κόσμου κι ότι αυτό θα συντελεσθεί το 2012 (21 Δεκεμβρίου). Εγώ δεν θα σταθώ σ’ αυτό καθαυτό το γεγονός, διότι έχουν καταναλωθεί τόνοι μελάνης γι’ αυτό το θέμα, που ούτως ή άλλως, δεν νομίζω ότι μπορούμε να κάνουμε και πολλά πράγματα, αν αληθεύει κάτι απ’ όλα αυτά.

Άλλωστε, όταν θα έλθει η στιγμή, θα δούμε τι θα κάνουμε και πώς θα το αντιμετωπίσουμε, διότι προσωπικά, έχω μεγάλη εμπιστοσύνη στην ανθρώπινη εφευρετικότητα και προσαρμοστικότητα.

Εκείνο που με κάνει να αναρωτιέμαι είναι τα σημεία των καιρών.

Σίγουρα έχουν έλθει και παρέλθει πολλές κρίσεις και διάφορων μορφών, όμως τώρα, έχω την αίσθηση ότι αυτή η γενικευμένη αναταραχή, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι πλησιάζουμε στην «καταληκτική» ημερομηνία 21 ή κατ’ άλλους 22/12/2012 και μάλιστα με συγκεκριμένη ώρα 13:13, πυροδοτεί διάφορα εσχατολογικά σενάρια και όχι άδικα, ίσως.

Ας σταθώ στο τελευταίο γεγονός που από μόνο του, αφορά σε ολόκληρον τον πλανήτη.

Την εκλογή του Μπαράκ Χουσσεϊν Ομπάμα, στην προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών.

Απ’ όσα γνωρίζω, ο Ομπάμα, ήταν πολιτικά δραστήριος απ’ τα φοιτητικά του χρόνια και το βιογραφικό του είναι λίγο-πολύ, γνωστό.

Αν λοιπόν, ισχύει ότι το τέλος του κόσμου πλησιάζει ή ότι θα γίνουν σημαντικές αλλαγές στον πλανήτη είτε για το καλό της ανθρωπότητας είτε για το κακό της, μήπως ο Ομπάμα επελέγη για την προεδρία, με σκοπό να «χρεωθεί» όλ’ αυτά που υποτίθεται ότι θα συντελεσθούν; Μήπως αποτελεί τον αποδιοπομπαίο τράγο, σε περίπτωση που οι συνέπειες για τις Η.Π.Α. αλλά και για τον υπόλοιπο κόσμο, θα είναι καταστροφικές;

Επίσης με «ψυλιάζει» και το γεγονός ότι όποιος κι αν γινόταν πρόεδρος, θα ήταν για την Αμερική κάτι πρωτόγνωρο. Απ’ τη μία ο πρώτος Αφρο-αμερικανός κι απ’ την άλλη η πρώτη γυναίκα.

Μήπως η ευθυγράμμιση των πλανητών με το κέντρο του γαλαξία και τα άγνωστα αποτελέσματα που προϋποθέτει, συνέθεσαν αυτό το δίδυμο υποψηφιότητας, για... διάφορους λόγους;

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails