Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2008

Πρέπει να ανοίξουμε τα μάτια μας και να κλείνουμε, ενίοτε, τ' αυτιά μας...

Διαπιστώνω ότι τους τελευταίους μήνες, τουλάχιστον στον δικό μου περίγυρο, δύο θεματικές ενότητες, θρησκεία και εξωγήινοι, αρχίζουν και παίρνουν τη θέση που τους αρμόζει, στις συνειδήσεις των ανθρώπων.

Εξηγούμαι:

Η θρησκεία, έχει πάψει να αντιμετωπίζεται τόσο σοβαρά και με τόσο καθοριστικό τρόπο, στην καθημερινότητα.
Δεν αναφέρομαι βεβαίως σε ανθρώπους οι οποίοι πάντα αντιμετώπιζαν αυτό το θέμα ως συνήθεια, τηρώντας κάποια «έθιμα» σαν κοινωνική έκφραση, όπως για παράδειγμα η παρουσία τους στους χριστιανικούς ναούς, την εβδομάδα του πάσχα ή σε κάποια κοινωνική υποχρέωση (γάμος, κηδεία, βάφτιση κλπ), αλλά μιλάω για ανθρώπους, στη ζωή των οποίων η θρησκεία έπαιζε πιο σημαντικό ρόλο, από μια τυπική εκδήλωση πίστης.

Αναμφίβολα, αυτό είναι θετικό, διότι είναι καλό να ξεφεύγει ο ανθρώπινος νους από πνευματικά δεσμά, από εξαρτήσεις, μοιρολατρείες και από οικονομικές αφαιμάξεις των επιτήδιων ρασοφόρων εμπόρων της πίστης και της αφέλειάς τους, που πλουτίζουν εκμεταλευόμενοι το φόβο, που οι ίδιοι έχουν εμφυσίσει, για το θάνατο και το άγνωστο γενικότερα.

Η συμπεριφορά των διάφορων ταγών, η οποία πάντοτε ήταν η ίδια, αλλά τώρα γίνεται απλά γνωστή, σε μεγαλύτερο βαθμό, λόγω της ύπαρξης μεγαλύτερης πρόσβασης του μέσου πολίτη σε ειδήσεις, σε γεγονότα και στη γνώση γενικότερα, έχει απομυθοποιήσει το ρόλο του ιερατείου.

Για το θέμα της ύπαρξης νοήμονος ζωής σε κάποιους πλανήτες, ο μέσος άνθρωπος έχει αρχίσει να ξεφεύγει απ’ τον ανθρωποκεντρισμό, που επέβαλλαν οι εβραιογενείς θρησκείες, με τον ισχυρισμό ότι ο θεός έπλασε ΜΟΝΟ τον άνθρωπο, για να ζει ΜΟΝΟ στη γη.





Ευτυχώς η λογική κερδίζει έδαφος έναντι της τυφλής πίστης.

Χαίρομαι που ακούω ανθρώπους που, μέχρι πρόσφατα, θεωρούσαν το θέμα αυτό, από γελοίο έως επιστημονική φαντασία, να ομολογούν ότι δεν είναι δυνατόν να είναι ο άνθρωπος της γης, το μοναδικό νοήμον ον με συνείδηση, στον σύμπαν.

Οι «μυθολογία» των Έλλήνων και των άλλων εθνών, αποκαλύπτουν την ιστορία του ανθρώπινου γένους στον πλανήτη μας καθώς και την προέλευση και τον προορισμό του.
Το επιχείρημα των τεράστιων αποστάσεων και της αδυναμίας κάλυψής τους, έχει ήδη καταριφθεί, αφού δεν ισχύει ότι η μέγιστη ταχύτητα της ύλης, είναι αυτή του φωτός.
Υπάρχουν σωματίδια τα οποία κινούνται εκετομμύρια φορές γρηγορότερα απ’ το φως, όπως το ταχυόνιο και το νιόνιο, το οποίο μάλιστα παράγεται απ’ τον ανθρώπινο εγκέφαλο.





Γιατί λοιπόν, κάτι που ανακαλύψαμε εμείς τις τελευταίες δεκαετίες, πολιτισμοί εκατομμυρίων ετών να μην έχουν εκμεταλευτεί τις ιδιότητες και τις δυνατότητες αυτών και άλλων τεχνολογικών ευρημάτων, αγνώστων ακόμη, σ’ εμάς;;;
Γιατί να μην έχουν επιμηκύνει τη βιολογική διάρκεια της ζωής τους, σε μερικές χιλιάδες χρόνια;;;
Γιατί να μην έχουν τη δυνατότητα να βρεθούν ακαριαία, σε όποιο σημείο του σύμπαντος επιθυμούν είτε με στρέβλωση του χωροχρόνου είτε προβάλλοντας τον εαυτό τους ολογραφικά είτε με άλλους τρόπους που εμείς αγνοούμε και αδυνατούμε ακόμη και να διανοηθούμε;;;

Ούτως ή άλλως, τα πράγματα δείχνουν να τρέχουν, η ενημέρωση γίνεται στόχος όλο και περισσότερων ανθρώπων, τα μυαλά «ανοίγουν» και αυτό δεν μπορεί παρά να είναι θετικό βήμα προς τα εμπρός...

Οι προϋποθέσεις για γνώση αυξάνονται και οι συνθήκες ωριμάζουν για να μπορέσει ο άνθρωπος να καταλάβει ότι δεν είναι φτιαγμένος από πηλό που κάποιος γεράκος του φύσηξε στη μούρη τη ζωή, ούτε είναι εξελιγμένη μαϊμού με τυχαίες διαδικασίες, ούτε είναι κοσμικό ατύχημα διάφορων τυχαίων ενώσεων αμινοξέων.

Ο άνθρωπος είναι δημιούργημα του παγκόσμιου νου, παιδί των ουρανών, συμμέτοχος και φύλακας της Δημιουργίας και αιώνιος ταξειδευτής του σύμπαντος...

Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2008

Ευχές, ευχές, ευχές...

Είναι έθιμο, κάθε φορά που τελειώνει ένας χρόνος και έρχεται ο επόμενος, να χαιρόμαστε (τυπικά και μηχανικά) να είναι καλλίτερος απ’ αυτόν που διανύσαμε, να φέρει «τύχη» και ευημερία σε όλους μας και ο καθένας μας, μέσα σ’ αυτόν το χρόνο, να πραγματοποιήσει τα όνειρά του.

Τα ΜΜΕ θυμούνται τους αναξιοπαθούντες, τους προβάλλουν, ΕΥΧΟΝΤΑΙ να μην υπήρχαν τέτοια «φαινόμενα» και να ζούσαμε όλοι καλά και με αξιοπρέπεια.

Διάφοροι πολιτικοί, καλλιτέχνες και γενικά άτομα προβεβλημένα και αρκούντως βολεμένα, μας γεμίζουν ευχές, απ’ το γυαλί (κυρίως), δείχνουν τη «λύπη» τους για τους συνανθρώπους μας, που για διάφορους λόγους, τους έχει ξεράσει το σύστημα.





Μερικοί μάλιστα, προχωρούν και σε κάποιες «φιλανθρωπικές» ενέργειες, ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΛΥΦΘΟΥΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΑΚΑ και, όπως κάθε χρόνο, επιστρέφει ο καθένας στο κάστρο του «εγώ» του, ήσυχος και έτοιμος να ασχοληθεί με τις καταναλωτικές του «ανησυχίες», έτοιμος να ΜΗΝ κάνει τίποτε απολύτως, προκειμένου να μη χρειασθεί του χρόνου, να επαναλάβει τις ίδιες ευχές, να μη χρειασθεί να «θυμηθεί» άστεγους, άπορους κλπ. και να "ξανανοιώσει" την ίδια απεριόριστη λύπη και συμπόνοια, που "ένοιωσε" και... πέρσι και... πρόπερσι!!!

Το περίεργο είναι ότι ολόκληρη τη χρονιά (πλην πρωτοχρονιάς και πάσχα) οι άνθρωποι αυτοί, θεωρούνται ντροπή και τα μέσα πληροφόρησης, τους αποφεύγουν, ως αντιτουριστικούς.
Για κάποιο λόγο, δεν θέλουμε να τους ξέρουμε, παρά μόνο για δέκα-δεκαπέντε ημέρες το χρόνο...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ κι από εμένα λοιπόν και μακάρι οι καλοί θεοί να «βρέξουν» λύσεις, για τα προβλήματα που έχουμε δημιουργήσει στους εαυτούς μας, στον πλανήτη που μας φιλοξενεί, στους συνανθρώπους μας, με όποιον τρόπο μπορέσαμε...

ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ ΑΝΘΡΩΠΕ...

Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2008

Πρέπει να ψάξουμε, να μάθουμε, για να είμαστε προετοιμασμένοι...

Ίσως είναι καιρός να μη θεωρούμε τίποτε δεδομένο και τίποτε αδύνατον.

Ίσως ήρθε η ώρα να αφήσουμε την αμφιβολία και την αμφισβήτηση να στρέψουν τον καθένα μας, προς κατευθύνσεις τις οποίες μέχρι τώρα, θεωρούσαμε ανεδαφικές, παράξενες, γραφικές, αδύνατες, ανύπαρκτες, κατευθύνσεις που θεωρούσαμε ότι αφορούν μόνο σε «ψωνισμένα» μυαλά και άτομα.

Είναι καιρός να ξεφύγουμε ή τουλάχιστον να προσπαθήσουμε, απ’ το πνευματικό αυλάκι, μέσα στο οποίο κυλά η σκέψη μας. Ένα αυλάκι που με τόση προσοχή, ηθική βία και εκφοβισμούς, έχει φτιάξει επί αιώνες, το πολιτικό και θρησκευτικό κατεστημένο (αυτά τα δύο πάντα ήταν σφιχταγκαλιασμένα), με τα παραμύθια που παρουσιάζει ως αλήθειες, προσπαθώντας, με όποιον τρόπο μπορεί, να περιθωριοποιήσει τους σκεπτόμενους ανθρώπους, καθιστώντας το λόγο τους αντικείμενο χλευασμού, εκ μέρους της «μάζας», όπως θέλει να βλέπει την ανθρωπότητα και υψώνοντας τείχη σε πολύ μεγάλο μέρος της γνώσης και των πηγών της είτε απαξιώνοντας είτε κρύβοντάς τες.

Ευτυχώς ποτέ δεν μπόρεσε να επιτύχει την πλήρη καταστολή της παραγωγής σκέψεων, ούτε να κλείσει εντελώς τις διόδους διακίνησής τους, παρ’ όλα τα εξοντωτικά μέτρα που κατά καιρούς, είχε τη δυνατότητα να πάρει και έπαιρνε, σκληρά και απάνθρωπα, όπως αυτά του Μεσαίωνα.

Δυστυχώς όμως γι’ αυτό το κατεστημένο και γι’ αυτούς που το συντηρούν, ο κόσμος έχει «μικρύνει», τα μέσα πληροφόρησης έχουν πληθύνει και οι αποστάσεις έχουν μειωθεί χρονικά, με αποτέλεσμα να υπάρχουν ανεπιθύμητες γι’ αυτούς, διαρροές που τροφοδοτούν την αμφισβήτηση, κεντρίζουν την περιέργεια και αυξάνουν τους ανθρώπους που συνδυάζουν, σκέπτονται και... συμπεραίνουν.

Για παράδειγμα, ποιός ο λόγος να ιδρυθεί ο Σύνδεσμος Εξωπολιτικής, το 1978;

Ποιός ο λόγος να γίνει το 2005 στον Καναδά, Συμπόσιο Εξωπολιτικής, στο οποίο ο νομπελίστας Πολ Χέλιερ, είπε ότι τα ΑΤΙΑ είναι τόσο υπαρκτά, όσο και τα αεροπλάνα, εξέφρασσε ανησυχία για συνέπειες ενός διαγαλαξιακού (!!!) πολέμου καθώς και την άποψη ότι πρέπει να γίνει γνωστό αυτό στην ανθρωπότητα;





Ποιός ο λόγος να γίνει, στο νησί Κόναν της Χαβάης το 2006, παγκόσμια Διάσκεψη Εξωπολιτικής, στην οποία αξιολογήθηκαν στοιχεία που επιβεβαιώνουν (!!!) παρουσία εξωγήινων οντοτήτων στη γη και μάλιστα τόσο έντονη που να υπάρχει και σύναψη συμφωνιών μεταξύ αυτών και κάποιων κυβερνήσεων;;;






Ποιός ο λόγος, να υπάρχουν τελικά τόσες μυστικές υπηρεσίες οι οποίες έχουν σαν κύριο αντικείμενο τους εξωγήινους και οτιδήποτε αφορά σ’ αυτούς;

Αφού η επίσημη άποψη δεν δέχεται την ύπαρξή τους ή αμφιβάλλει γι’ αυτήν και όποιος μιλάει γι’ αυτούς χλευάζεται ή χαρακτηρίζεται «σαλεμένος», γιατί τόσος κόπος, έξοδα και μυστικές υπηρεσίες;





Για κάτι ανύπαρκτο;

Ή μήπως όχι;;;

Ο χρυσός της Μήδειας και οι γυναίκες

http://www।tanea।gr/

Βρήκα πολύ ενδιαφέρον το άρθρο της Μαίρης Αδαμοπούλου

Χιλιάδες άγνωστες αρχαιότητες, βροχή αναδρομικών εκθέσεων, χρυσό από την πατρίδα της Μήδειας, το παρελθόν του Έρωτα και εικαστικές βόλτες στο Φάληρο μάς επιφυλάσσει το 2009

Από τις αποθήκες στο φως: 2.500 αρχαιότητες- πολλές από τις οποίες βγαίνουν για πρώτη φορά από τις αποθήκες, σε επτά νέες αίθουσες και σε 550 τ.μ. επιπλέον θα περιμένουν τους επισκέπτες του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, που μέσα στο 2009 ετοιμάζεται να ολοκληρώσει την επανέκθεση των συλλογών του. Χρυσά κοσμήματα και αργυρά σκεύη, πήλινα ειδώλια από τη Γεωμετρική έως τη Ρωμαϊκή Εποχή, μοναδικά γυάλινα αντικείμενα, κυπριακές αρχαιότητες αλλά και η συλλογή Βλαστού που περιλαμβάνει αγγεία, κοσμήματα και ειδώλια υπόσχονται να συμπληρώσουν την εικόνα που προσφέρει το μεγαλύτερο και πλουσιότερο ελληνικό μουσείο.

Επανέκθεση όμως ετοιμάζει και το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, από τη «Συλλογή αρχαίας ελληνικής τέχνης», στον β΄ όροφο, με 350 εκθέματα από το 2000 π.Χ. έως τον 4ο αιώνα μ.Χ. και διαδραστικές εφαρμογές .

Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2008

Επιτέλους, η εξεταστική ολοκλήρωσε το "έργο" της!!!

Καραμανλής: πρωθυπουργός χώρας, απευθυνόμενος σε νοήμονες πολίτες, τους μιλάει για…

… την εξεταστική των πραγμάτων επιτροπή που ολοκλήρωσε το έργο της, αποτέλεσμα του οποίου είναι η διαπίστωση ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΩΝ (!!!) ευθυνών, πλην ΑΠΡΟΣΩΠΩΝ.

… την «λεβεντιά» και την «ευθύτητα» της κυβέρνησης να αναγνωρίσει τη συνολική ΠΟΛΙΤΙΚΗ ευθύνη της θλιβερής (όπως τη χαρακτήρισε) υπόθεσης και τα λάθη τα οποία έγιναν από μόνα τους, χωρίς να είναι ενέργειες συγκεκριμένων προσώπων, σε συγκεκριμένα πόστα.

ΑΠΛΑ ΕΓΙΝΑΝ ΛΑΘΗ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΑ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ!!!

Βέβαια αφού αυτά τα «λάθη», ευνόησαν τον Εφραίμ και τη συμμορία του, θα μπορούσαν να γίνουν με… θαυμαστό τρόπο, λόγω της ιδιαίτερης σχέσης του με το θεό.
Αν δεν κάνει ο θεός θαύματα για τον Εφραίμ, για ποιόν θα κάνει; Για μένα;

… τον σταθερό στόχο της κυβέρνησης στο κοινό καλό (εννοεί των μελών της, προφανώς) και την συνεχή και απερίσπαστη προσήλωσή της, στο δημόσιο συμφέρον.
Κατανοητό.
Εννοεί ΓΕΝΙΚΑ το δημόσιο συμφέρον και όχι το ατομικό του κάθε πολίτη, δείχνοντας την έμφυτη απέχθειά της στην ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΟΤΗΤΑ, όπως και με τις ευθύνες της υπόθεσης και όχι σκανδάλου, του Βατοπεδίου.

Πώς λέμε ότι φτιάχνοντας το σύνολο (χώρα, κράτος, πολιτεία) αυτομάτως φτιάχνονται και τα άτομα (πολίτες) τα οποία το αποτελούν;
Έτσι και για τα «λάθη», τις ρεμούλες και τις κλοπές του δημοσίου χρήματος, φταίει το σύνολο και όχι κάποιο άτομο.

Με βάση λοιπόν, αυτήν τη λογική δεν υπάρχουν αποδέκτες των εκατομμυρίων των ιερών επιταγών προς… «εμού του ιδίου», δεν υπάρχουν υπογραφές συγκεκριμένων πολιτικών σε αποφάσεις, ούτε ιδιαίτερες σχέσεις του Εφραίμ με άτομα.

Να υποθέσω ότι τα μοιράστηκαν όλοι σε ίσα μερίδια;
Να υποθέσω ότι όταν υπογράφει ένας υπουργός, αυτή η πράξη του, αφορά σε όλους;
Μόνο έτσι δικαιολογούνται οι ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΕΣ ευθύνες.
Να υποθέσω ότι ο υπουργός δεν είναι εκπροσωπούμενος θεσμός;

Έχουν οι υπουργοί αυτόφωτη προσωπικότητα;
Είναι υπεύθυνοι για τις πράξεις τους;
Έχουν κρίση και στοιχειώδη ευφυΐα ή παρασύρονται και ξεγελιούνται;

Εν ολίγοις, έχουν τσίπα ή είναι περιορισμός για πολιτική καριέρα η έλλειψή της;

… τη μη κατανόηση, απ’ τον ίδιο, της σοβαρότητας και του μεγέθους αυτής της «θλιβερής» υπόθεσης, μάλιστα κάποια στιγμή του ξέφυγε η λέξη «σκανδαλώδης», αλλά αμέσως δάγκωσε τη γλώσσα του και το προσπέρασε μεγαλόπρεπα δηλώνοντας ότι είναι δικό του σφάλμα ή φταίξιμο και κανενός άλλου, προκαλώντας χειροκρότημα… μεγάρου μουσικής, απ’ τους παρευρισκόμενους «ναι σε όλα».

Και πού είναι ο καταλογισμός ευθυνών;
Πώς μεταφράζεται στην πράξη αυτό το «αντικειμενικές ευθύνες»;
Εντάξει, φταίω, γειά σας;;;

Όταν ένας υπάλληλος φταίει για κάτι, απολύεται ή παραιτείται.
Ο πρωθυπουργός, που δηλώνει υπάλληλος του λαού, τι κάνει;

Βέβαια το δίλλημα είναι μεγάλο και τεχνητό. Να φύγει αυτός με τους δικού του και νάρθει ποιος;;
Ο «άλλος» με τους δικούς του; Νάρθουν αυτοί που,όταν έχασαν τις εκλογές, είπαν ότι τους τιμώρησε ο λαός για τα δικά τους λάθη;

Και;; Αυτό ήταν;

Εξέτισαν την ποινή και θα επιστρέψουν, οι ίδιοι άνθρωποι, λευκές περιστερές;
Ποντάρουν στη λήθη ή στην αναγκαστική επιλογή του «κυρίαρχου» λαού;

Αξίζει στην Ελλάδα μας, αυτό το πνεύμα;

Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2008

Ο πρωθυπουργός βλέπει... τηλεόραση!!!

Και τώρα πώς θα μαζέψουμε τα κομμάτια μας;
Αυτές τις ημέρες κατάλαβα ότι έχουμε πρωθυπουργό και κυβέρνηση, γενικότερα.
Επίσης, κατάλαβα και το ρόλο πρέπει να παίζει, σε μια χώρα, ο πρωθυπουργός.

Τον άκουσα να λέει, σε συνέντευξη, ότι είναι ενημερωμένος και έχει εικόνα, απ’ την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, στην Αθήνα και άλλες πόλεις της Ελλάδας, μετά τα επεισόδια, αφού αυτές τις ημέρες (όπως είπε ο ίδιος) έχει περάσει πολλές ώρες βλέποντας... τηλεόραση!!!
Επομένως γνωρίζει, τον τρόπο που καραστράφηκαν τα καταστήματα, τον τρόπο που λεηλατήθηκαν, τον τρόπο που προστάτεψε η αστυνομία, τις περιουσίες, τους κόπους και τις ζωές των πολιτών, παίζοντας το ρόλο, που σκηνοθέτησαν τα φωτεινά μυαλά, τα οποία καθοδηγούσαν τις... οργανωμένες ενέργειες των αστυνομικών, που σε πλήρη αμηχανία και μην ξέροντας τι να κάνουν, παρακολουθούσαν, ομολογουμένως από πολύ κοντά.

Γνωρίζει επίσης, ότι κινδύνεψαν ζωές σε κτίρια, που παραδόθηκαν στις φλόγες, γνωρίζει τους αστυνομικούς που πυροβόλησαν στον αέρα, που σημάδευαν τους μαθητές με τα όπλα για εκφοβισμό, γνωρίζει την άποψη και την αγανάκτηση των πολιτών, γνωρίζει ότι έχει αδύναμη, δειλή και τρομοκρατημένη κυβέρνηση, εξ’ αιτίας της οριακής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας και της προοπτικής να «σκάσουν» και άλλα σκάνδαλα, με νέα πρόσωπα του θίασου.

Με λίγα λόγια, γνωρίζει τα πάντα, αφού τα έδειξε η... τηλεόραση!!!

Εκείνο που δεν γνωρίζει, είναι οι ταυτότητες αυτών των κουκουλοφόρων γνωστών «αγνώστων» (!!!), που οι ομάδες αποκατάστασης της τάξης, του κρατικού μηχανισμού, του οποίου ηγείται, τους παρακολουθούσαν, την ώρα που εκτελούσαν τις δικές τους εντολές, «ανήμπορες» να τους συλλάβουν!!!

Και ως καλός πρωθυπουργός, αδίστακτος τιμωρός των διαπλεκομένων, της διαφθοράς και της ρεμούλας, αμετανόητος εραστής της διαφάνειας και της αλήθειας, μαζί με τους άξιους συνεργάτες του και αφού τα επεισόδια, απ’ ότι φαίνεται (και μακάρι) τελειώνουν, κάνει «μνημόσυνο» με ξένα κόλυβα.
Πληρώνει μέρος των ζημιών που υπέστησαν οι επαγγελματίες, με χρήματα όλων των φορολογουμένων. Σαφώς και πρέπει να αποζημιωθούν αυτοί οι άνθρωποι, να βοηθηθούν προκειμένου να ξανασταθούν στα πόδια τους, αλλά δεν είναι δυνατόν να μη γκρινιάζουν οι υπόλοιποι, τη στιγμή που καλούνται, ως μη έχοντες, να πληρώσουν το «μάρμαρο» για κάτι που θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί, αν το μέγεθος της ανικανότητας του πρωθυπουργού και της ανοησίας των κεφαλών που βρίσκονται περί αυτόν, ήταν ελαφρώς μικρότερο.

Πώς να μη γκρινιάζεις όταν σου παίρνει 28 δις ευρω για να τα δώσει στους τραπεζίτες, σου βάζει 7 δις ευρω επιπλέον φόρους, αφήνει κάποια ρασοφόρα τρωκτικά, να παίζουν με κάποια δις ευρω δικά σου, παράγει Βουλγαράκηδες και Πελέκηδες και τόσους άλλους τους οποίους, ευκαιρίας δοθείσης, θα τους «γνωρίσουμε»;;;

Και ίσως, το χειρότερο απ’ όλα, μείνει στην ιστορία ως ο άνθρωπος που κατάφερε να κάνει πρωθυπουργό τον Γιωργάκη...

Αλλά, τι φταίει αυτός;;;
Η φύση και η μοίρα του τον έστειλε σε οικογένεια που η μόνη δουλειά που γνωρίζει, είναι η πολιτική.
Το μόνο που παράγει, είναι βουλευτές, υπουργοί και πρωθυπουργοί.

Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2008

Νέα επεισόδια, αυτήν τη φορά, σε ολόκληρη την Ελλάδα. ΓΙΑΤΙ;;;

ΜΗΠΩΣ...
...τελικά τα παιδιά, για άλλη μια φορά, αντιδρούν στον κόσμο που πρόκειται να τους παραδώσουμε;;
...βλέπουν πού τα οδηγούμε και ποιές είναι οι συνθήκες τις οποίες ετοιμάσαμε γι’ αυτά και μας φτύνουν στα μούτρα, όπως μας αξίζει;;
...νοιώθουν εγκλωβισμένα στην πραγματικότητα την οποία δημιουργήσαμε εμείς για εκείνα και διαπιστώνουν τις δυσκολίες και την κοινωνική ασφυξία, που τα περιμένει, άσχετα απ’ τα «εφόδια» που προσπαθούν να αποκτήσουν;;
...βλέπουν ότι τους κλέψαμε τα όνειρα;;
...διαπιστώνουν ότι ο κόσμος που μας δάνεισαν, κακοποιήθηκε και βιάστηκε, εξ’ αιτίας της αλόγιστης και εγωϊστικής διαχείρισης, από εμάς τους μεγάλους και κατάλαβαν ότι τα προδώσαμε και εξακολουθούμε να τα προδίδουμε;;

Ή ΜΗΠΩΣ...

...έπεσαν θύματα μιας καλά στημένης και προγραμματισμένης «αντίδρασης» η οποία οργανώθηκε, σε κάποια σκοτεινά γραφεία, από επαγγελματίες του είδους;;
...εκμεταλεύτηκαν τον νεανικό ενθουσιασμό των παιδιών αυτών, για να δρομολογήσουν καταστάσεις οι οποίες, αποπροσανατιλίζουν τη σκέψη τους, δημιουργούν προβλήματα που χρήζουν επιτακτικής λύσης και οδηγούν τον κόσμο, που θα παραλάβουν, σε κατώτερα των σημερινών, επίπεδα;;
...προσπαθούν να δημιουργήσουν την επόμενη εγωκεντρική γενιά, πειθήνιων πολιτών, με μοναδικό σκοπό και στόχο, την αντιμετώπιση καθημερινών βιοποριστικών αναγκών και προβλημάτων, τα οποία αναστέλλουν την αφύπνισή τους και αποκλείουν την «πολυτέλεια» της σκέψης;;
...προσπαθούν να απαξιώσουν την έννοια της δημοκρατίας στα μυαλά τους, που τώρα αρχίζουν να αποσαφηνίζουν πολιτικές και κοινωνικές έννοιες, έτσι ώστε να είναι έτοιμα αν αποδεχθούν «άλλες» καταστάσεις, όρους και όρια, στη ζωή που ανοίγεται μπροστά τους;;
...προσπαθούν να δημιουργήσουν «αποστάσεις» μεταξύ των ίδιων και των γονιών τους, που σίγουρα προκύπτουν απ’ την αδυναμία των τελευταίων, να δώσουν πειστικές εξηγήσεις ή να απολογηθούν για τον δρόμο που τους έχουν ετοιμάσει;;

Τι θα μπορούσε κάποιος άνθρωπος να σκεφθεί και να πει, για τα παιδιά που βρέθηκαν, βρίσκονται και (δυστυχώς) θα ξαναβρεθούν, απέναντι σε «σερίφηδες» οι οποίοι είναι προϊόντα της ίδιας μηχανής, που κατασκευάζει θύματα και θύτες, ανάλογα με τις περιστάσεις που βολεύουν τους σκοπούς των μισανθρώπινων κέντρων, τα οποία κυβερνούν τον πλανήτη;;
Κέντρα που οπλίζουν τα χέρια των ανθρώπων, με πέτρες απ’ τη μιά και πιστόλια απ’ την άλλη, μετατρέποντάς τα σε προεκτάσεις ύπαρξης ή μέσα αντίδρασης ή τιμωρίας, μεταξύ ανθρώπων οι οποίοι ουσιαστικά, ανήκουν στο ίδιο «στρατόπεδο».
Υπάρχει τρόπος να γίνει αντιληπτό απ’ τον «Γουάϊατ Έρπ» της Αθήνας του Σαββάτου 6/12/2008, ότι σκοτώνοντας ένα παιδί, στην ουσία σκότωσε τον εαυτό του (άσχετα αν θα τιμωρηθεί παραδειγματικά ή όχι) και λάβωσε όλα τα παιδιά του πλανήτη, μαζί με τα δικά του;;

Υπάρχει τρόπος, όταν βρίσκονται αντιμέτωποι οι «εχθροί» των δρόμων της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και της κάθε πόλης του κόσμου, να βλέπουν, ο ένας στο πρόσωπο του άλλου, τον πραγματικό εχθρό τους, που είναι κοινός γι’ αυτούς και είναι αυτός που τους τοποθέτησε στη σκακιέρα της εικονικής πραγματικότητας, την οποία βιώνουν ως αληθινή, σαν αντιπάλους σ’ έναν αγώνα που καθορίζει, κατά βούλησιν, το αποτέλεσμα;;;

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails