Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2009

ΣΦΗΝΑ(ΚΙ)...

Τελικά, ήτα "μούφα" το ρεπορτάζ της "Σφήνας" του Σπύρου Καρατζαφέρη ή έγινε ο μεγάλος συμβιβασμός;;;

Ο Γιώργος Χριστοδούλου, ο δημοσιογράφος που έκανε το ρεπορτάζ, παραιτήθηκε και αυτή του η πράξη εκλαμβάνεται ως παραδοχή και αναγνώριση λάθους...

Χθες ο Καρατζαφέρης επέμενε, στο ραδιόφωνο, ότι το ρεπορτάζ ήταν έγκυρο 100% και ότι η βραχονησίδα, ήταν τα Ίμια.

Εγώ δεν αναρωτιέμαι αν γνώριζε (ως όφειλε) και ο ίδιος την εγκυρότητά αυτού που δημοσίευσε, ούτε αν τον δούλεψε ο δημοσιογράφος του, αλλά κάτι άλλο.

Είναι ψεύτικο τελικά, το ρεπορτάζ, άσχετα απ' το ποιός το γνώριζε και ποιός όχι και έγινε σαν ένεση παράτασης ζωής της εφημερίδας ή είναι αληθινό και για να αποφευχθεί μια ανεπιθύμητη παρενέργεια με συνέπειες, εξ' αιτίας του, επικράτησε, κατόπιν συμφωνίας, η κυβερνητική άποψη περί άλλης βραχονησίδας και τώρα βρισκόμαστε στο συμμάζεμα, με πρώτο βήμα την "παραίτηση" του Χριστοδούλου;;

Το μέλλον των ηρώων αυτής της ιστορίας, θα το δείξει...

Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2009

ΚΑΜΜΕΝΟΣ (ΒΙΡΤΣΟΥΑΛ ΕΡΘ...)

Τι γάτος είναι αυτός ο Πάνος Καμμένος, ρε παιδιά....

Κατάλαβε από φωτογραφία, ότι ο δημοσιογράφος Γιώργος Χριστοδούλου, που ανήρτησε την Ελληνική σημαία στη βραχονησίδα Ίμια, σε συνεννόηση ή κατ' εντολή του Σπύρου Καρατζαφέρη και της "Σφήνας" του, δεν γνώριζε πού βρισκόταν...

Νόμιζε λέει ότι πάτησε στα Ίμια, αλλά βρισκόταν σε άλλη βραχονησίδα, το Καλό Νερό.
Κάτι που απ' ότι φαίνεται, είναι επινόηση της κυβέρνησης, αν πιστέψουμε τον Σπύρο Καρατζαφέρη, ο οποίος δήλωσε στον ραδιοφωνικό αέρα του REAL FM το πρωί, ότι σε τηλεφωνική συνομιλία με κυβερνητικό στέλεχος, παροτρύνθηκε απ' αυτό να πεί ότι ότι όντως ο δημοσιογράφος του, πήγε αλλού και όχι στα Ίμια, για να... τελειώνουμε.

Αναρωτιέμαι λοιπόν εγώ:

Α (άλφα): Ο Καμμένος κάνει διακοπές στις βραχονησίδες και μάλιστα σε συχνότητα και διάρκεια τέτοια που να του επιτρέπει να αναγνωρίζει τις... πέτρες και τους... θάμνους;;;

Β (βήτα): Γιατί, αν έβαλε κάποιος την Ελληνική σημαία σε κάποια βραχονησίδα, δεν τρέχει τίποτε, ενώ αν το έκανε στα Ίμια, θα έτρεχε;;;
Τι θα γινόταν δηλαδή και γιατί;;;
Το πολύ πολύ, να ξαναευχαριστούσαμε την... κυβέρνηση των ΗΠΑ. Πρώτη φορά θα το κάναμε;;;

Πέμπτη 29 Ιανουαρίου 2009

ΠΟΛΥ ΣΥΧΝΑ ΜΑΣ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ...

Δεν νομίζετε φίλοι μου ότι η παραβατικότητα των "ιερωμένων" όχι μόνο διαιωνίζεται αλλά εντείνεται επικίνδυνα;

Και εντάξει, να καταλάβουμε τον "ιερό πόθο" των κληρικών (πλην ελαχίστων φωτεινών εξαιρέσεων) για την κονόμα. Και οι παπάδες άνθρωποι είναι και μάλιστα πονηροί αφού βρήκαν ένα ασφαλές επάγγελμα για να τα παίρνουν, επάγγελμα που εκμεταλλεύεται το φόβο των ανθρώπων για τον θάνατο και τη λαχτάρα του να "σώσει" τη ψυχή του.

Αφού πρώτα, έχουν φροντίσει, ένα βρέφος να γεννιέται βουτηγμένο στην αμαρτία (!!!), έτσι ώστε ο κάθε άτυχος πιστός να πληρώνει απ' την κούνια του τη... σωτηρία της αμαρτωλής του ψυχής (την οποία δεν σώνει ποτέ, τελικά), κατόπιν μεγαλώνοντας να συνειδητοποιεί τον άλλο μεγάλο "μπαμπούλα", τον θάνατο, του οποίου το φόβο, οι ίδιοι έχουν ενσπείρει στο μυαλό του, εδώ και 17 αιώνες.
Έτσι συνεχίζει να πληρώνει για να κλείσει θέση στον παράδεισο και έτσι να υποστεί την αιώνια τιμωρία και τα βασανιστήρια που του επιφυλάσσει στην κόλαση, ο "αγαθός" θεός ο οποίος όμως τον... αγαπάει.

Και καλά ολ' αυτά, διότι ευτυχώς δεν είναι πλέον, υποχρεωτικό με νόμο, να περνάνε οι κοινωνικές υποχρεώσεις και εκδηλώσεις, μέσα απ' τα ιερά σαγόνια (όπως γινόταν απ' την εποχή του Κωνσταντίνου του παιδοκτόνου, τον 4ο αιώνα) και έτσι μπορεί αν το επιθυμεί, να γλυτώσει την οικονομική αφαίμαξη των μελανοφόρων αρπακτικών.

Την ύπαρξη όμως, στυγνών εγκληματιών της χειρίστης μορφής οι οποίοι αποτελούν ανθρωποειδή του αίσχιστου είδους, όπως ο αρχιμανδρίτης που προφυλακίστηκε για τη συμμετοχή του στο κύκλωμα παιδεραστίας, μαζί με ομοίους του υπανθρώπους, δεν μπορεί να την κατανοήσει κανείς.

Μπορεί να χαρακτηρίζονται ως διεστραμμένοι, μπορεί να χαρακτηρίζονται ψυχικά άρρωστοι, ακόμη και τρελλοί (αυτό πολλές φορές λειτουργεί σαν άλλοθι), όμως προσωπικά τους θεωρώ πάνω απ' όλα, εγκληματίες και μάλιστα τους χειρότερους, διότι οι πράξεις τους, δεν είναι στιγμιαίες, αλλά χαράζουν τα απάνθρωπα ένστικτά τους, πάνω σε μια ανθρώπινη ψυχή, αφήνουν τα ανεξίτηλα, βρωμερά σημάδια τους σε έναν ανθρώπινο νου και γι' αυτό τους αξίζει να είναι εξαίρεση της κατάργησης της θανατικής καταδίκης...

Αναδύονται ερωτήματα, κατά τη γνώμη μου, πιο αμείλικτα , όταν αυτές οι πράξεις έχουν ως δράστες "ιερωμένους", λόγω της ιδιαιτερότητας που υποτίθεται ότι προϋποθέτει το σχήμα τους.

Δεν φοβούνται την αιώνια τιμωρία που τους "περιμένει" απ' τον θεό του οποίου είναι αυτόκλητοι αντιπρόσωποι στη γη;;;

Δεν δείχνουν ότι γνωρίζουν πως αυτά που κηρύττουν είναι ψέμματα, αφού οι ίδιοι δεν ενδιαφέρονται και δεν τα εφαρμόζουν;;;

Δεν είναι συνένοχοι αυτοί (αν υπάρχουν) που γνωρίζουν και σιωπούν;;;

Γιατί σε πολλές περιπτώσεις η επίσημη εκκλησία καλύπτει παπάδες που είναι από απατεώνες μέχρι εγκληματίες;;;

Σημειώνω πάλι ότι οι ελάχιστοι ιερείς που είναι πρώτα απ' όλα άνθρωποι και μετά πιστοί, είναι η εξαίρεση και φαίνονται απ' τον τρόπο που ζουν και λειτουργούν, απ' τις απομονωμένες ενορίες που υπηρετούν και απ' το ανθρώπινο έργο που παράγουν.

Είναι απόκληροι και υπό διωγμόν ενίοτε, απ' την ιεραρχία τους, επειδή χαλάνε την πιάτσα και τους αξίζει σεβασμός από πιστούς και μη...

ΤΕΛΙΚΑ ΤΑ ΜΠΛΟΚΑ ΕΧΟΥΝ ΧΡΩΜΑ;;;

Συμβαίνουν κωμικοτραγικά πράγματα στο θέμα που ταλαιπωρεί ολόκληρη τη χώρα μας εδώ και κάμποσες ημέρες.
Ακούω, βλέπω και διαβάζω, ότι άλλα μπλόκα σπάνε και διαλύονται και άλλα ενισχύονται. Και, ως συνήθως, αναρωτιέμαι αν τα μέτρα και τα λεφτά, που υποσχέθηκε η κυβέρνηση στους αγρότες, ήταν η λύση των προβλημάτων τους ή τέλος πάντων κάποια οικονομική ανακούφιση η οποία διασκεδάζει τους λόγους, που τους είχαν οδηγήσει σ' αυτήν τη μορφή διαμαρτυρίας.

Απ' ότι φαίνεται βέβαια, υπάρχει θέμα με την Ε.Ε. η οποία ζητά εξηγήσεις για το ποσό και τον τρόπο που αναγγέλθηκε και ίσως η απόδοσή του στους δικαιούχους καταστεί από δύσκολη έως αδύνατη, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.

Αφού λοιπόν, ο καυγάς γίνεται για το πάπλωμα και αφού όλοι οι αγρότες, ανεξαρτήτως κομματικής προτίμησης ή τοποθέτησης, διεκδικούν την κάλυψη των ζημιών τους και αφού το αίτημά τους έγινε δεκτό και η κυβέρνηση υποσχέθηκε την ανακούφισή τους, γιατί άλλοι φεύγουν και άλλοι μένουν;;;

Πέρα απ' την αναμενόμενη φαγωμάρα μεταξύ τους, όπως συμβαίνει σχεδόν πάντοτε σ' αυτές τις περιπτώσεις, δίνουν την εντύπωση ότι άρχισαν να "ψηφίζουν" και να δίνουν εξετάσεις στις κομματικές ηγεσίες τους. Προφανώς αναφέρομαι στα κέντρα που κατευθύνουν τους αγώνες των αγροτών και στους αγροτοπατέρες και όχι στο σύνολο των ανθρώπων που μοχθούν στην ύπαιθρο.

Και λέω "ψηφίζουν", διότι από χθες, αυτά τα κέντρα δείχνουν να διαχειρίζονται την κατάσταση, με βάση τις κομματικές τους προτιμήσεις και τις εντολές-πιέσεις που δέχονται απ' τις ηγεσίες των κομμάτων τους.

Ποιά εξήγηση μπορεί να δώσει κανείς στο γεγονός ότι όπου πλειοψηφούν οι γαλάζιοι, οι αγρότες άρχισαν να φεύγουν για τα σπίτια και τα χωράφια τους και όπου οι υπόλοιποι, τα μπλόκα ενισχύονται και επιμένουν;;;

Λέτε να χρησιμοποιούν οι άκοποι πολιτικοί μας, την κατάσταση προς ίδιον όφελος και για μικροκομματικούς σκοπούς, πλέον;;;

Λέτε γι' αυτόν το λόγο, οι εκπρόσωποι των αγροτών να χαρακτηρίζουν αλλήλους προδότες και να "χρωματίζει" ο ένας τον άλλο;;;

Λέτε να μη σκέφτεται κανείς τη χώρα που διεθνώς διασύρεται και θα βλέπει το καλοκαίρι, τουρίστα με το κιάλι;;;

Τετάρτη 28 Ιανουαρίου 2009

Απονομής συνέχεια...

Παρακαλούνται να περάσουν να πάρουν το βραβείο τους, να το αναρτήσουν στα blogs τους, οι κάτωθι:


η Φίλη ELENIOUS,

ο φίλος ilitrela,

και ο φίλος ο νίκος (greeksurnames.blogspot.com).

Θεωρώ ότι αξίζει να υπάρχει στην σελίδα τους, ένα συμβολικό τιμητικό δείγμα αναγνώρισης της προσπάθειας που κάνει ο καθένας τους, στον τομέα που έχει επιλέξει και με μεγάλη χαρά το απονείμω, προς αναγνώριση αλλά και προς προτροπή για συνέχεια, αυτής της προσπάθειας για επικοινωνία και εγγύτητα.

Αυτοί, με τη σειρά τους, γνωρίζουν τι πρέπει να κάνουν και πού θα το απονείμουν, διότι υπάρχει ανεξάντλητος αριθμός ιστοσελίδων που το αξίζουν...

Το βραβείο Proximidade περιγράφεται ως εξής:

«Αυτό το blog επενδύει και πιστεύει στην εγγύτητα – την εγγύτητα στο χώρο, το χρόνο και τις σχέσεις.Αυτά τα blog είναι εξαιρετικά γοητευτικά.Αυτοί οι bloggers προσπαθούν να βρουν και να γίνουν φίλοι.Δεν ενδιαφέρονται σε βραβεία για την προσωπική τους άνοδο!Η ελπίδα μας είναι όταν κοπούν οι κορδέλες των βραβείων αυτών, να αναπαραχθούν ακόμη περισσότερες φιλίες.Παρακαλώ δώστε περισσότερη προσοχή σ’ αυτούς τους συγγραφείς!Αυτό το βραβείο για Blog, πρέπει να δοθεί σε οκτώ αγαπημένους σας bloggers, και οι οποίοι με τη σειρά τους, θα το προτείνουν πάλι με τη σειρά τους, σε οχτώ αγαπημένους bloggers ο καθ' ένας τους κ.ο.κ.»

Proximidade is described as follows:

"This blog invests and believes in PROXIMITY - nearness in space, time and relationships.These blogs are exceedingly charming.These kind bloggers aim to find and be friends.They are not interested in prizes for self-aggrandizement!Our hope is that when the ribbons of these prizes are cut, even more friendships are propagated.Please give more attention to these writers!This blog award should be sent to your favorite eight bloggers and they, in turn should forward to eight of their favorites"You should include the text for Proximidade (above) in your announcement blog.

Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2009

Δημοσιογράφοι - (παύλα) εκδότες...

Κυκλοφορούν έντυπα τα οποία εκδίδονται από εν ενεργεία δημοσιογράφους και επειδή δεν επικεντρώνομαι σε κάποιο ειδικά, δεν αναφέρω τίτλους.

Αναρωτιέμαι όμως αν, η ιδιότητα του εκδότη συνάδει με αυτήν του δημοσιογράφου-συντάκτη.
Φυσικά δεν αναφέρομαι σε τοπικά έντυπα, στα οποία ολόκληρη την ευθύνη (από σύνταξη έως διανομή) έχουν, συνήθως, ένας-δύο άνθρωποι με μεράκι και προσήλωση στην επικοινωνία, αλλά σε αυτά που είναι πιο ευρείας κυκλοφορίας.
Έντυπα, που απασχολούν προσωπικό σε διάφορους τομείς και πετυχαίνουν να πωλούν, μερικές χιλιάδες φύλλα.

Με δεδομένο ότι είναι επιχειρήσεις οι οποίες υπόκεινται στους νόμους τις αγοράς, με δεδομένο ότι τα συμφέροντα του επιχειρηματία είναι από διαφορετικά έως αντικρουόμενα, μ' αυτά των εργαζομένων (εκτός κι αν αυτό δεν ισχύει πλέον), τουλάχιστον σε οικονομικό επίπεδο και με δεδομένο ότι αυτοί οι εκδότες, είναι ταυτόχρονα και εργαζόμενοι σε κάποια "μέσα", προφανώς μεγαλύτερης εμβέλειας απ' το δικό τους, αναρωτιέμαι πώς καταφέρνουν, ηθικά και πρακτικά, να τα βγάζουν πέρα και με τους δύο ρόλους.

Δηλαδή, αυτόν του λειτουργού (δημοσιογράφου) και αυτόν του επιχειρηματία (εκδότη).

Πώς για παράδειγμα, διαχειρίζεται ένας δημοσιογράφος τα συναισθήματα που του δημιουργεί ο έλεγχος, η κριτική του εργοδότη του (όποτε υπάρχει) καθώς και η ανασφάλεια της θέσης του, όταν καλείται να τα εφαρμόσει στους δικούς του εργαζόμενους;;;

Παίζει ρόλο αυτό;
Επηρεάζει τις ενέργειές του και πώς;
Κι αν ναι, είναι προς το συμφέρον της επιχείρησής του;

Τι είναι γι' αυτόν συνειδησιακά πρωτεύον, η εργοδοτική του ιδιότητα ή αυτή του εργαζομένου;

Πιθανόν όλ' αυτά τα ερωτήματα να είναι άτοπα ή να έχουν ξεπεραστεί, αλλά εμένα μου έρχονται στο μυαλό και είπα να τα μοιραστώ και να τα συζητήσω μαζί σας...

Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2009

Για ποιό λόγο, οι δημοσιογράφοι, έχουν ιστοσελίδες (μπλογκς);

Τα blogs, οι ιστοσελίδες, είναι ένας τρόπος επικοινωνίας μεταξύ "ιδιωτών", απλών ανθρώπων, οι οποίοι για προσωπικούς λόγους, αφιερώνουν ελεύθερο χρόνο μπροστά σε έναν υπολογιστή.

Είναι αρκετά συναρπαστικό και εθιστικό να μπορεί κάποιος να εκμεταλλευθεί την τεχνολογική δυνατότητα, να κάνει (ηλεκτρονικές έστω) γνωριμίες, με ανθρώπους που, κατά πάσα πιθανότητα, δεν θα γνώριζε ποτέ.

Να διακινήσει απόψεις, γνώσεις, γνώμες και σκέψεις, σε τόσο μεγάλο γεωγραφικό χώρο, που είναι σαν να "έχει πρόσβαση" σε ένα κομμάτι του συλλογικού νου, αφού μπορεί να έχει πληροφορίες, από και για συνανθρώπους του, τις οποίες, χωρίς την ιστοσελίδα του και την επικοινωνία μέσω αυτής, θα είχε μόνο αν υπήρχε προσωπική επαφή με αυτούς, αφού ζουν χιλιάδες χιλιόμετρα μακρυά του. Κάτι που είναι αδύνατον, φυσικά, τουλάχιστον ως προς την ποσότητα.

Θα έλεγα ότι είναι το ΜΜΕ του ατομικού μας μικρόκοσμου.

Θεωρώ λοιπόν, ότι όποιος έχει άλλο τρόπο επικοινωνίας ή δυνατότητα να κοινοποιήσει την άποψή του και να μεταφέρει ειδήσεις, όπως δημόσιο βήμα μέσω εφημερίδων, ραδιοτηλεοπτικών σταθμών και άλλων δραστηριοτήτων της επαγγελματικής μαζικής ενημέρωσης, δεν πρέπει να έχει ιστοσελίδα στην μπλογκοχώρα και μάλιστα ανώνυμη.

Το λέω αυτό επειδή οι περισσότεροι δημοσιογράφοι που διατηρούν ιστοσελίδες, δημοσιεύουν ειδήσεις, γνώμες και κριτικές και σπάνια έως καθόλου χρησιμοποιούν το blog τους, για γνωριμία άλλων φίλων ή ανταλλαγή απόψεων με "ιδιώτες".

Δεν γνωρίζω τι πρεσβεύουν οι φίλοι αναγνώστες και πολύ ευχαρίστως να διαβάσω απόψεις είτε αυτές είναι σύμφωνες με την δική μου είτε όχι.

Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2009

Απονομή με... δόσεις!!!


Αποφάσισα, σε πρώτη φάση να απονείμω το βραβείο, σε έναν (από τους οκτώ που έχω δικαίωμα να το κάνω).

Θεωρώ ότι μ' αυτήν τη συμβολική κίνηση θα πρέπει να ανταμειφθούν οι προσπάθειες που κάνει ο καθένας από εμάς, στους τομείς του ενδιαφέροντός του, καθώς και η δέσμευση του ελεύθερου χρόνου του, τον οποίο θυσιάζει στο βωμό της επικοινωνίας και της ενημέρωσης.

Επειδή δεν έχω διαβάσει τόσες ιστοσελίδες, ώστε να μπορώ να διαλέξω κάποιες που δεν έχουν πάρει το συγκεκριμένο βραβείο, νομίζω ότι είναι καλλίτερα, γνωρίζοντας φίλους εδώ μέσα, να συμπληρώσω την οκτάδα, με ιστολόγια που δεν έχουν βραβευθεί.

Δύο ίδια βραβεία, νομίζω ότι είναι πλεονασμός.

Από σήμερα λοιπόν, το PROXIMIDADE περιμένει τους εξής... έναν φίλους, να το πάρουν και να κοσμίσουν το ιστολόγιό τους.

1. ΜΑΚEΔΩΝ


Το χρωστάω σε επτά ακόμη, που σύντομα θα το παραλάβουν...

Σάββατο 24 Ιανουαρίου 2009

Το Βραβείο με το οποίο με τίμησε η "Κακός λύκος".



Το βραβείο Proximidade περιγράφεται ως εξής:

«Αυτό το blog επενδύει και πιστεύει στην εγγύτητα – την εγγύτητα στο χώρο, το χρόνο και τις σχέσεις.Αυτά τα blog είναι εξαιρετικά γοητευτικά.Αυτοί οι bloggers προσπαθούν να βρουν και να γίνουν φίλοι.Δεν ενδιαφέρονται σε βραβεία για την προσωπική τους άνοδο!Η ελπίδα μας είναι όταν κοπούν οι κορδέλες των βραβείων αυτών, να αναπαραχθούν ακόμη περισσότερες φιλίες.Παρακαλώ δώστε περισσότερη προσοχή σ’ αυτούς τους συγγραφείς!Αυτό το βραβείο για Blog, πρέπει να δοθεί σε οκτώ αγαπημένους σας bloggers, και οι οποίοι με τη σειρά τους, θα το προτείνουν πάλι με τη σειρά τους, σε οχτώ αγαπημένους bloggers ο καθ' ένας τους κ.ο.κ.»

Proximidade is described as follows:

"This blog invests and believes in PROXIMITY - nearness in space, time and relationships.These blogs are exceedingly charming.These kind bloggers aim to find and be friends.They are not interested in prizes for self-aggrandizement!Our hope is that when the ribbons of these prizes are cut, even more friendships are propagated.Please give more attention to these writers!This blog award should be sent to your favorite eight bloggers and they, in turn should forward to eight of their favorites"You should include the text for Proximidade (above) in your announcement blog.


Είναι πολύ όμορφο το συναίσθημα που "συνοδεύει" αυτό το βραβείο, όταν απονέμεται από ανθρώπους χωρίς ιδιοτέλεια, χωρίς να περιμένουν τα "ρέστα" δηλαδή.

Η λύκαινα, που επέλεξε και το δικό μου ιστολόγιο προς απονομήν, με έκανε να νοιώσω όμορφα, αφού ήταν κίνηση εκτίμησης των απόψεων που αποτυπώνω στις αναρτήσεις μου και πνευματικής επικοινωνίας.

Προσπαθώ να είμαι όσο πιο κοινωνικός γίνεται, όσο μου επιτρέπει να είμαι, ο ελεύθερος χρόνος μου που όσο πάει και μειώνεται, λόγω της κατάστασης που αναγκάζει όλους μας, φαντάζομαι, να προσπαθούμε όλο και πιο πολύ, να διαβάζω όσα περισσότερα ιστολόγια μπορώ και να επικοινωνώ με όσο το δυνατόν περισσότερα άτομα.
Μα πάνω απ' όλα, να γράφω την πραγματική άποψη που έχω, χωρίς στρογγυλοποιήσεις και χωρίς να την κάνω τεχνητά αρεστή, στο σύνολο και χωρίς να σκέφτομαι τον αντίκτυπο που θα έχει ή την εντύπωση που θα κάνει.

Όσοι το εκτιμούν, το εκτιμούν...

Λύκαινα, με τίμησες και Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ γι' αυτό.

Πέμπτη 22 Ιανουαρίου 2009

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ;;;

Ακούω συνεχώς, σε περιπτώσεις κριτικής, εκκλήσεις όπως «κύριοι μην τα ισοπεδώνουμε όλα, δεν είναι όλοι ίδιοι» κι αυτό είναι κάτι που με βρίσκει σύμφωνο, αφού δεν είμαι υπέρ της ισοπέδωσης ούτε υπέρ των συμψηφισμών και της στρογγυλοποίησης.

Εντάξει, να κάνουμε διάκριση, να κρίνουμε κατά περίπτωσιν και να μην «τσουβαλοποιούμε» ή να γενικεύουμε.

Είναι δεδομένο ότι σε κάθε κλάδο ή ομάδα ανθρώπων, υπάρχουν άτομα τα οποία αντιλαμβάνονται με διαφορετικό τρόπο το ρόλο τους από κάποιους άλλους, ακόμη κι αν έχουν τους ίδιους προσανατολισμούς, προβληματισμούς ή στόχους.
Είναι επίσης δεδομένο, ότι αυτή η αντίληψη καθήκοντος και η προσωπική προσέγγιση, διαμορφώνουν τη συμπεριφορά, τους στόχους, τη συνειδητότητα, την τακτική, τους στόχους, τις μεθόδους και τις πρακτικές που ο καθένας εφαρμόζει και γενικά το «φέρεσθαι».

Επειδή όμως, ο κάθε κλάδος έχει και τη δική του δυναμική, όπως επίσης και τον δικό του αντίκτυπο στο κοινωνικό σύνολο, θεωρώ ότι πρέπει, αυτά τα στοιχεία, να διαμορφώνουν και την κοινωνική ανοχή, έναντι των εκπροσώπων του.
Τα κριτήρια θα πρέπει, κατά τη γνώμη μου, να είναι διαφορετικά, άσχετα αν προκαλούν στον ίδιο βαθμό, αλλά με διαφορετικό τρόπο, το «περί δικαίου κοινό αίσθημα» οι πράξεις.

Θα πρέπει δηλαδή να ξεχωρίζουμε αν και κατά πόσον, μια πράξη βλάπτει το σύνολο και με βάση αυτό να κρίνεται, σε ηθικό επίπεδο, αυτός που την έπραξε, ακόμη κι αν νομικά εμπίπτει στην ίδια κατηγορία εγκλημάτων με μια άλλη, η οποία έγινε κατά ενός συγκεκριμένου ανθρώπου, όπως ας πούμε, τα οικονομικά εγκλήματα μεταξύ ιδιωτών.

Θεωρώ ότι κάποιος πολιτικός που έχει εξουσία και κατά συνέπεια και τη δυνατότητα επηρεασμού του συνόλου, με διάφορους τρόπους, θα πρέπει να κρίνεται πιό αυστηρά, σε περίπτωση που δεν είναι προσηλωμένος στο καθήκον του, όπως αυτό ορίζεται ηθικά, από κάποιον επαγγελματία που απλά δεν είναι καλός στη δουλειά του με την προϋπόθεση ότι το επάγγελμά του δεν αφορά άμεσα ή έμμεσα το βιοτικό ή ζωτικό επίπεδο των συνανθρώπων του.

Έχει διαφορά η εκμετάλευση θέσης ισχύος, η υπερψήφιση νόμων (οι οποίοι καθορίζουν αναγκαστικά τη ζωή όλων) που ο νομοθέτης δεν εφαρμόζει και μάλιστα τιμωρεί μ’ αυτούς, κάποιον που κάνει το ίδιο μ’ αυτόν, η αυτοεξαίρεσή του από κανόνες που αφορούν σε όλους, από κάποιον που πήρε δανεικά και δεν τα επέστρεψε, βλάπτοντας μόνο τον δανειοδότη και όχι το κοινωνικό σύνολο. Βέβαια, αυτό ισχύει μόνο στην περίπτωση που ο δεύτερος δεν εκμεταλέυτηκε δεινή κατάσταση του πρώτου και η συναλλαγή έστεκε ηθικά.

Υπάρχουν λοιπόν και καλοί πολιτικοί, αλλά πού είναι;;;

Όχι θεωρητικά και σε επίπεδο τηλεοπτικού διαλόγου και επίπλαστου καθωσπρεπεισμού, αλλά πρακτικά σε επίπεδο διαμόρφωσης πολιτικών εφαρμογών κοινοφελούς βούλησης, με στοχοποιημένο το κοινωνικό καλό.

Πού είναι οι πολιτικοί με ευθιξία και ηθικό ανάστημα;;;

Είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν άνθρωποι που ξεκινούν την ενασχόλησή τους με τα κοινά, έχοντας αγαθές προθέσεις, διάθεση για προσφορά και προσπάθεια να βοηθήσουν, όσο μπορούν.
Αλλά τους επιτρέπεται, ακόμη και στην περίπτωση που εξακολουθήσουν να τρέφουν τα ίδια συναισθήματα ή διατηρούν τις αγαθές προθέσεις τους;;;

Θα μπορούσε να σκεφτεί κάποιος, ότι αυτοί που εξελίσσονται και καταλαμβάνουν υψηλές θέσεις, περνάνε από φίλτρο το οποίο κατακρατεί την ηθική, τη νομιμότητα, την αξιοπρέπεια και αφήνει να περάσουν, μόνο η δίψα για πλούτο, για εξουσία και για προσωπική ευημερία, η αδιαφορία για το σκοπό και η πεποίθηση ότι ο ψηφοφόρος δεν έχει μνήμη ούτε κρίση.

Διαφορετικά δεν θα μας κυβερνούσαν οι ίδιοι άνθρωποι τους οποίους, κατά καιρούς βρίζουμε, απαξιώνουμε αλλά... ψηφίζουμε και ελπίζουμε να είχαμε κάνει λάθος...

Τετάρτη 21 Ιανουαρίου 2009

Εμείς θα το κάναμε;;;

Με αφορμή την χθεσινή ορκωμοσία του Ομπάμα (πρέπει να συνηθίσουμε ότι προφέροντας αυτό το όνομα, αναφερόμαστε σε αμερικανό), αναρωτήθηκα εάν εδώ στην Ελλάδα, θα μπορούσαμε να δεχτούμε, ως πρωθυπουργό ή πρόεδρο της δημοκρατίας, ένα γόνο οικονομικού πρόσφυγα απ’ την Αλβανία ή το Πακιστάν, ας πούμε...
Επίσης αναρωτήθηκα, αν θα ήταν «καλό» ή «κακό» κάτι τέτοιο, πώς δηλαδή, θα μας χαρακτήριζε σαν έθνος...

Βέβαια, δεν μπορεί κάποιος να αναρωτιέται αυτό το πράγμα, χωρίς παράλληλες σκέψεις όπως ας πούμε, τα αισθήματα που τρέφουν οι μετανάστες για τη χώρα η οποία τους «φιλοξενεί», αν την θεωρούν «νέα» ή έστω δεύτερη πατρίδα τους καθώς και τα αίτια που οδηγούν στη θέση ή την άρνηση αυτής της αντιμετώρισης εκ μέρους τους, σε σχέση με το γεγονός ότι είναι η χώρα στην οποία ζούν και εργάζονται.
Σε σχέση με τον λαό της, που οι ιδιομορφίες του επηρεάζουν τα παιδιά τους σε ότι έχει να κάνει με την διαμόρφωση χαρακτήρα και τα απορροφά σιγά σιγά προσδίδοντάς τους συνήθειες, τρόπο σκέψης και ζωής, τουλάχιστον διαφερετικό απ’ αυτόν της ιδιαίτερης πατρίδας τους.

Δεν γνωρίζω αν είναι καλό ή κακό αυτό που σκεφτόμουν, όταν ακουγα τον Ομπάμα να μιλάει για προγόνους, απευθυνόμενος σ’ αυτούς που τον άκουγαν, όμως σκεφτόμουν «τίνος προγόνους εννοεί»;

Προφανώς και αναφερόταν στις προηγούμενες γενιές αμερικανών, διότι τα άτομα που αποτελούσαν το ακροατήριό του, έχουν το καθένα, τους δικούς του προγόνους, αφού, πιθανόν, να ανήκει σε διαφορετική εθνότητα απ’ αυτήν του διπλανού του και όλοι μαζί αποτελούν λαό και όχι έθνος.
Μήπως η επίγνωση αυτής της ιδιομορφίας του αμερικανικού λαού, είναι και η αιτία που επιτρέπει τέτοια «φαινόμενα»;
«Φαινόμενα» που βέβαια, δεν εμποδίζουν τους αμερικανούς να βάζουν πάνω απ’ όλα, ακόμη και απ’ την ιδιαίτερη καταγωγή τους, τα συμφέροντα του κράτους του οποίου αποτελούν, λαό;
Αυτό ίσως «σηκώνει» πολύ κουβέντα, η οποία θα εξαρτηθεί απ’ τις τοποθετήσεις και τα σχόλια των φίλων αναγνωστών και απ’ τιςε απόψεις τους.
Είναι καλό ή κακό (ατομικά ή γενικά και προς οποιαδήποτε κατεύθυνση), τι προϋποθέτει, ποιές είναι οι συνέπειες σε οποιοδήποτε επίπεδο και τι είναι αυτό που το έχει προκαλέσει;

Δευτέρα 19 Ιανουαρίου 2009

ΧΑΙΡΕ ΚΑΙΣΑΡ...

Και δεν του φαίνεται του Άρη ότι είναι τόσο καλο(πολυ)φαγάς.

Μα καλά... Σαράντα (40)!!! άτομα το δυναμικό της κουζίναςτου υπουργείου παιδείας;
Ποιός έγινε υπουργός;

Ο... Πάγκαλος;

Τρώει τόσο πολύ αυτό το παιδί, ο Άρης;

Ας πούμε ότι στο υπ. τουρισμού, έμπαινε και κάποιος VIP για κάποια συμφωνία, αφού υποτίθεται ότι προσέχουμε τη βαριά μας βιομηχανία, που είναι ο τουρισμός.

Καλό θα ήταν και πολύ "σικ" οι συζητήσεις να γίνονται εν μέσω ενός καλού γεύματος, διότι ως γνωστόν, νηστικό αρκούδι δεν χορεύει, αλλά στο παιδείας, ποιούς θα τραπεζώνει;
Τον πρόεδρο της ΟΛΜΕ ή τις αντιπροσωπείες μαθητών και φοιτητών;

Εκτός εάν επειδή είναι και... θρησκευμάτων, σκέφτηκε ο νέος υπουργός, ότι μπορεί να δεχτεί τίποτε Εφραιμούληδες και Αρσένιους και για να τους κάνει καλή εντύπωση, θα πρέπει να έχει και κάτι τις για να τους τρατάρει.

Όμως Άρη μου, αυτοί οι "ιερομόναχοι" απέχουν απ' τα εγκόσμια, δεν το έχεις καταλάβει τόσον καιρό;
Τον περισσότερο καιρό, νηστεύουν. Ή όχι;

Διάγουν μια λιτή και απέριτη ζωή, γεμάτη στερήσεις και αυταπάρνηση. Ή όχι;

Αισθάνονται πολύ άβολα σε χλιδάτο περιβάλλον και το στομάχι τους είναι ασυνήθιστο σε λουκούλια, χορταστικά γεύματα. Ή όχι;

Μήπως θέλεις να τους κολάσεις τους αγίους αυτούς ανθρώπους;

Οπότε κύριε υπουργέ εθνικής παιδείας και θρησκευμάτων, Άρη μου, αν τους χρησιμοποιείς για πάρτι σου, προβλέπω σε πολύ λίγο χρόμο, να μπαίνεις στη διαδικασία δημιουργίας υπερσύγχρονου γυμναστηρίου, δίπλα στην κουζίνα "σου".

Θα πρέπει με κάποιον τρόπο να "καις" τις θερμίδες τις οποίες θα παράγει ο μόχθος των σαράντα !!! ανθρώπων που αποτελούν το προσωπικό το οποίο έχει την ευθύνη της συντήρησής σου.

Φτου φτου σ(κ)ό(ρ)δα...

Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2009

Η κατάρα...

Η κατάρα του πλανήτη συνεχίζει το μακάβριο έργο της στη λωρίδα της Γάζας και όλοι κάνουν ότι θέλουν την εκεχειρία, αλλά είναι "δύσκολο" να επιτευχθεί...

Ποιός θα σταματήσει τη γενοκτονία που συντελείται;

Ο Ομπάμα;;

Αφού χτύπησαν και το κτήριο του ΟΗΕ, το οποίο στέγαζε τραυματίες, δεν σταματούν πουθενά.
Επιπλέον το δηλώνουν και με κάθε επισημότητα, περήφανοι για το έργο τους!!!

Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα, αν αυτό που κάνει το Ισραήλ, το έκανε ας πούμε, η... Σενεγάλη...

Είμαστε αφελείς;;

Γενικά είμαι καλοπροαίρετος άνθρωπος. Το «κακό» όμως που έχω, είναι ότι σκέφτομαι και κάποια πράγματα μου φαίνονται από πολύ, έως τελείως περίεργα.
Δεν θα εκφράσσω τώρα γνώμη για τα ΜΜΕ (αυτό θα γίνει αργότερα), αλλά θα σταθώ στις εκπομπές που «στόχο» έχουν να ενημερώσουν εμάς, για τις εκάστοτε απόψεις των διάφορων πολιτικών, σχετικά με τις διαμορφωμένες καταστάσεις των καιρών ή με θέματα που θα έπρεπε αυτοί (οι πολιτικοί) να έχουν άποψη.
Όμως, έχω την εντύπωση, ότι όποιο κι αν είναι το θέμα συζήτησης, εγώ ακούω μέσες άκρες, τα ίδια λόγια. Το μόνο που αλλάζει, είναι τα πρόσωπα που τα λένε κι αυτό εξαρτάται αποκλειστικά απ’ το ρόλο που παίζουν την κάθε συγκεκριμένη στιγμή, στα κοινά, αν βρίσκονται δηλαδή στην κυβέρνηση ή στην αντιπολίτευση.

Τι άλλο θα μπορούσε να σκεφθεί ένας ακροατής ή τηλεθεατής ή και αναγνώστης ακόμη, όταν ακούει, βλέπει ή διαβάζει, από επίσημα χείλη, όχι απόψεις (που θα μπορούσαν να είναι διαφοροποιημένες, σαν τέτοιες) αλλά ανάλυση και περιγραφή ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ.

Το γεγονός, είναι κάτι το οποίο έχει συμβεί, είναι δεδομένο και παρ’ όλ’ αυτά, μερικές φορές δεν πιστεύεις στ’ αυτιά σου, όταν ακούς κάποιους να τα περιγράφουν ή να αναφέρονται σ’ αυτά. Δημιουργούν την εντύπωση ότι απευθύνονται σε ανθρώπους που δεν τα γνωρίζουν και αγνοούν εντελώς την πραγματικότητα, χωρίς να υπολογίζουν ότι οι ακροατές τους είναι πάντα το αντικείμενο.

Κάποιος καλοπροαίρετος άνθρωπος (όπως εγώ), πολίτης αυτού του ευνομούμενου κράτους, ο οποίος θέλει να ενημερώνεται και να παρακολουθεί τα τεκτενόμενα, τρελαίνεται.
Βλέπει μια ενημερωτική εκπομπή στην τηλεόραση ας πούμε, με καλεσμένους πολιτικούς βεβαίως βεβαίως και μάλιστα τους πλέον κατάλληλους για το προς συζήτησιν θέμα και στο τέλος για το μόνο που αναρωτιέται είναι ένα και μοναδικό πράγμα.
Με ποιό δικαίωμα και βάση ποιάς ηθικής, οι «αντιπρόσωποί του» στη βουλή, για άλλη μια φορά επιβεβαιώνουν την άποψή τους περί της αφέλειάς του, της ευπιστίας του και του φωνάζουν πόσο μαλάκα τον θεωρούν;;;

Είναι απίστευτη η ευκολία με την οποία «χρωματίζουν» κατά το δοκούν, καταστάσεις που αφορούν το παρελθόν τους και ανενδοίαστα ερμηνεύουν γεγονότα με τρόπο που προσβάλει τη μνήμη, την αντιληπτικότητα και την πνευματική ισορροπία, αυτών που τους παρακολουθούν.
Χωρίς καμμία ηθική συστολή, απαξιώνουν εαυτούς (αυτό κάνουν άχετα αν το καταλαβαίνουν ή όχι), μόνο και μόνο για να γίνουν αρεστοί στα πραγματικά αφεντικά τους και να δώσουν εξετάσεις υποτέλειας, διότι είναι ο μόνος τρόπος να συνεχίσουν να κάνουν τη μόνη εργασία που, οι περισσότεροι, γνωρίζουν και μπορούν.

Οσφυοκαμψία εμπρός στο χρήμα και στους αυτό κατέχοντες...

Είναι αξιοθαύμαστο πάντως το πώς μπορούν να κινούνται ανάμεσα στην υποκρισία, την ανηθικότητα, την προσβολή των θεσμών, τη ρεμούλα, την αλληλοκάλυψη, την συγκάλυψη, την ατιμωρησία, την αναξιοπρέπεια και ό,τι άλλο θεωρούν ότι θα τους διατηρήσει στη θέση τους και σε απόσταση βολής απ’ την... «κονόμα».

Απ’ την άλλη μεριά, τους δίνουμε κι εμείς δικαιώματα, είτε με την απάθειά μας είτε με το κόλλημα και την προσήλωσή μας στο κόμμα «μας» είτε κοροϊδεύοντας τον εαυτό μας ότι η εναλλαγή προσώπων στην αρχηγία των κομμάτων, σημαίνει και αλλαγή πλεύσης ή πολιτικής βούλησης.

Είμαστε άραγε, «αναγκασμένοι» σε τέτοιου είδους σκεπτικό και γιατί...

Προσπαθεί ο κεθένας μας να διατηρήσει το όποιο βόλεμά του;;

Έχουμε αποδεχθεί σιωπηλά τη μοίρα μας, όπως την καθόρισαν και την καθορίζουν τα κέντρα λήψης αποφάσεων (λέσχες, τριανδρία, αδελφότητες κλπ), σχεδιασμού και εκτέλεσης;;;

Έχουμε αποδεχθεί την ήττα μας, ως ανθρωπότητα και πιστεύουμε πως δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε για να αλλάξει αυτή η κατάσταση του μυαλού μας;

Θερούμε ότι δεν υπάρχει περίπτωση και τρόπος να αφυπνιστούμε;;;

Περιμένουμε να δούμε απλώς, τι θα γίνει παρακάτω και ποιό θα είναι το επόμενο στάδιο εξαθλίωσης;;;

Δευτέρα 5 Ιανουαρίου 2009

Όταν συμβαίνουν πράγματα τα οποία μπορούν να τροφοδοτήσουν οποιοδήποτε σενάριο, όσο ευφάνταστο κι αν θεωρείται από κάποιους, κανείς δεν μπορεί να αποφανθεί, ποιά σκέψη και ποιός συλλογισμός έχει υπόσταση ή όχι.





Για παράδειγμα, είναι αντισημίτης όποιος στηλιτεύει τον μισανθρωπισμό του Ιρραήλ;
Είναι υπερβολικός αυτός που θα ισχυρισθεί ότι αυτή η φυλή απεργάζεται υποδούλωση της ανθρωπότητας και εξόντωση όσων «φέρουν φως»;;

Πόσο ψεύτικα και υπερβολικά μπορούν να θεωρηθούν τα «πρωτόκκολα των σοφών της σιών» και πόσο «αντισημίτες» αυτοί που τα θεωρούν μανιφέστο κυριαρχίας, η εφαρμογή του οποίου εκφράζει και καταδεικνύει τις επιδιώξειςτου συγκεκριμένου έθνους;;;

Ως πότε θα μπορούν να κρύβονται και να κλαψουρίζουν πίσω απ’ τον αντισημιτισμό, που οι ίδιοι δημιούργησαν και συντηρούν, ως άλλοθι για τις αντιανθρώπινες ενέργειές τους;;

Έχουν άδικο ή όχι όσοι ισχυρίζονται ότι το Ισραήλ εκπροσωπεί το συμπαντικό κακό, στον πλανήτη μας;

Έχουν άδικο όσοι λένε ότι απ’ το 1945 έχει κατακτήσει τις ΗΠΑ (πώς άραγε;;;), τις έχει καταστήσει υποχείριο των σκοπών του και απολαμβάνει πλήρους υποστήριξης, σε όποια εξωφρενική ενέργεια και προβεί, ενάντια στην ανθρωπότητα είτε «θερμή» είτε «ψυχρή»;;;

Πού είναι ο πλανητικός «χωροφύλαξ» που «τιμωρεί» κάθε ενέργεια εναντίον των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για τα οποία «κόπτεται», που βομβαρδίζει κυρίαρχα κράτη, ακόμη και για εσωτερικά τους προβλήματα;

Πού είναι η «ευαίσθητη», σε θέματα διεθνούς δικαίου, κυβέρνηση των ΗΠΑ, που με «λύπη της αναγκάζεται» βίαια και φονικά, να αποκαταστήσει την παγκόσμια σταθερότητα, σήμερα που συντελείται γενοκτονία στη λωρίδα της Γάζας;
Γιατί δεν έχει τηλεοπτική κάλυψη αυτή η χερσαία επιχείρηση των Ισραηλινών, όπως κάποιες άλλες φορές, σε κάποιες άλλες τιμωρίες «κακών λαών» που ακόμη κια οι βομβαρδισμοί γίνονταν με βάση τις τηλεοπτικές ανάγκες;;;

Τι αίσχη συντελούνται στη Γάζα και το Ισραήλ έχει μπλοκάρει αυτού του είδους την ενημέρωση και τι θα μας δείξουν αργότερα;;





Φιλμάκια φτιαγμένα στο HOLLYWOOD;;;

Ποιά τάξη αποκαθίσταται όταν μια άρτια εξοπλισμένη πολεμική μηχανή, εξοντώνει γυναίκες και παιδιά, σε ποσοστό 50% των νεκρών;;
Ποιό σκοπό έχει η παρεμπόδιση της ανθρωπιστικής βοήθειας, να φθάσει στον προορισμό της;;
Φάρμακα και τρόφιμα περιέχει, όχι πολεμοφόδια για τη ΧΑΜΑΣ...

Επίσης αυτό που με κάνει να αναρωτιέμαι, είναι γιατί (για ποιό λόγο) το Ισραήλ «εκθέτει» τόσο πολύ τις κυβερνήσεις τωψν ΗΠΑ, στις συνειδήσεις των σκεπτόμενων ανθρώπων, δρώντας υπό την πλήρη κάλυψή τους, όταν για πολύ πιο ασήμαντους λόγους, η παρέμβαση των Αμερικανών ήταν άμεση, καταστροφική και φονικότατη, πλην όμως αφορούσε σε ΑΛΛΑ κράτη και ΑΛΛΟΥΣ λαούς, για τους οποίους ισχυρίζονταν ότι διασαλεύουν την έννομη τάξη και υποκριτικά υπερασπίζονταν τάχα, τα δικαιώματα των αδυνάτων...
ΠΟΥ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΣΕ ΤΙ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ αυτή η πλήρης σύμπνοια ΗΠΑ-ΙΣΡΑΗΛ και μάλιστα με τόσο απροκάλυπτο τρόπο;

Ποιός θα πιστέψει την επόμενη φορά (δυστυχώς θα υπάρξει) τον «πλανητάρχη», άσπρο ή μαύρο, όταν θα λέει ότι κάπου, κάποιος καταπατά τα δικαιώματα κάποιων και η ηθική (!!!) τάξη τον καλεί να επέμβει;;;

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails