Πέμπτη 12 Μαρτίου 2009

ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΚΟΛΑΣΜΕΝΟΥΣ ΤΑΞΙΘΕΤΕΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ..

Τα λατρευτικά καθήκοντα του κάθε πιστού ορθόδοξου χριστιανού μπορούν να εκτελεστούν και εκτός "ιερών" ναών και μακρυά απ' τους αυτόκλητους αντιπροσώπους του θεού οι οποίοι, σε επίπεδο ανώτερου και ανώτατου κλήρου, είναι διεφθαρμένα μιάσματα, που δεν πρέπει να πλησιάζει κανείς υγιής άνθρωπος.

Αυτήν την άποψη τη σφραγίζει η "ιερά" σύνοδος, με την απόφαση αθώωσης του άθλιου υποκειμένου ο οποίος εκτίει ποινή στην φυλακή.

Κόντρα σε κάθε ηθική, σε κάθε λογική, σε κάθε ίχνος αξιοπρέπειας και χωρίς κανένα πρόσχημα, οι διεφθαρμένοι και αδιάντροποι "ιεράρχες", που απαρτίζουν τη συμμορία που αυτοαποκαλείται Ι.Σ. πήραν απόφαση ότι το μίασμα που ήταν μητροπολίτης Αττικής και ένας απ' αυτούς, ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ ΤΙΠΟΤΕ ΤΟ ΜΕΜΠΤΟ.
Δηλαδή έναν "άνθρωπο" που η πολιτεία τιμώρησε μα βάση το κοινό ποινικό δίκαιο, οι "άγιοι" εκκλησιάρχες τον βρήκαν αθώο, "ενώπιον" του θεού και τις πράξεις του, συμβατές με το θρησκευτικό συναίσθημα, σε αρμονία με την χριστιανική διδασκαλία, θεόπνευστες και θεάρεστες και απόλυτα ταιριαστές με το "σχήμα" του και το ρόλο του ως ποιμενάρχη.

Βέβαια, το γεγονός ότι η απόφαση ελήφθη κατά πλειοψηφία (7-5), δε σημαίνει απολύτως τίποτε, διότι θα έπρεπε να καταδικαστεί ηθικά αυτομάτως, αφού προέβη σε πράξεις που δεν συνάδουν με αυτό που οι υποκριτές ρασοφόροι, υποτίθεται ότι υπηρετούν.

Αντί λοιπόν, να καταδικαστεί μετά βδελυγμίας και με συνοπτικές διαδικασίες, απ' αυτούς που προσπαθούν να πείσουν το λαό για ενάρετο βίο, εγκράτεια, διάκριση, ταπεινότητα, πνευματικότητα και άλλα τέτοια που οι ίδιοι, με τις πράξεις τους, δείχνουν ότι θεωρούν παπαριές, προτίμησαν να προσβάλλουν τους πιστούς τους, να προσβάλλουν το θεό τους, να προσβάλλουν τη νοημοσύνη όλων και να τον βγάλουν "λάδι".

Δείχνουν προκλητικά ήσυχοι ότι το παραμύθι με το οποίο, διαχρονικά, έχουν ποτίσει εκατομμύρια ανθρώπους, καλά κρατεί και δεν κινδυνεύει από τους διεφθαρμένους καλόγερους - κηφήνες και από τα ρασοφόρα αρπακτικά που παρασιτοζωούν σε βάρος φτωχών, εύπιστων ανθρώπων.

Πολλοί είναι αυτοί που προσπαθούν να διαχωρίσουν τη θρησκεία τους απ' το παπαδαριό, λέγοντας ότι κι αυτοί είναι άνθρωποι με... αδυναμίες.
Δεν θα σχολιάσω, προς το παρόν, αυτήν την άποψη και τι κρύβει από πίσω της, αλλά θα αναρωτηθώ:

Αφού, οι πιστοί, βλέπουν τις... αδυναμίες αυτών των γελοίων υποκειμένων, αφού αυτό το σινάφι δεν λείπει σχεδόν ποτέ, από το αστυνομικό ρεπορτάζ είτε για λόγους παράνομων συναλλαγών και παράνομου πλουτισμού με υπεξαιρέσεις είτε για λόγους ροζ σκανδάλων, απ' τα πιό γελοία και γαργαλιστικά (όπως η προσφώνηση με γυναικεία ονόματα) έως τα πιο απεχθή (όπως η παιδεραστία και η σεξουαλική παρενόχληση με πρόσχημα την πίστη), αφού έρχονται σε δύσκολη θέση με τα καμώματα των "πατέρων", γιατί συνεχίζουν να απευθύνονται σ' αυτούς τους βρωμερούς και τρισάθλιους προκειμένου να καλύψουν την ανάγκη τους για πίστη στο θεό;;;

Δεν είναι το ίδιο να προσευχηθεί κάποιος στο σπίτι του;;;

Δεν είναι το ίδιο ν' ανάψει το κεράκι του και να ζητήσει ο ίδιος ό,τι θέλει, απ' το θεό του;;;

Δεν υπάρχει επικοινωνία με το θείο, παρά μόνο αν περνάει μέσα απ' το παγκάρι των ιερών απατεώνων;;;

Δεν έχουν οι πιστοί, την περιέργεια να δουν τι θα γίνει αν, για ένα διάστημα, αφήσουν άδεια τα "άγια" μεσιτικά γραφεία και δεν τρέχουν στα διάφορα διαφθορεία - μοναστήρια για να σωθούν απ' τις αμαρτίες που το ίδιο το παπαδαριό, τους έχει φορτώσει;;;

Δεν αναρωτιούνται γιατί η επικοινωνία με το ανώτερο ον, να χρειάζεται διαμεσολαβητές;;;
Καλύπτουν τα γεράκια της εκκλησίας κάποια επικοινωνιακή αδυναμία του θεού;;;

Σε τι χρειάζονται, πραγματικά, οι κολασμένοι ταξιθέτες του παραδείσου, τελικά;;;

Οι ελάχιστοι κατώτεροι κληρικοί που πιστεύουν σ' αυτό που κάνουν, είναι ευδιάκριτοι, είναι γνωστοί στις γειτονιές τους και φαίνονται απ' τον τρόπο που ζούν αλλά και απ' τις άγονες ενορίες που τους έχει τοποθετήσει το διεφθαρμένο ιερατείο.

Είναι καιρός πια, το ποίμνιο να αναδείξει αυτούς τους αγνούς ανθρώπους και ιερείς, όπου κι αν βρίσκονται, να τους βγάλει απ' την αφάνεια που τους έχει οδηγήσει η ανθρωπιά και η πίστη τους, "ελαττώματα" για τα οποία έχουν τιμωρηθεί απ' τους αδαμαντοφόρους προϊστάμενούς τους.

7 σχόλια :

  1. Έτσι είναι φίλε μου Γιάννη. Αλλά αναρωτιέμαι πόσοι εκ των πιστών δεν κλείνουν τα μάτια στα εκκλησιαστικά έκτροπα προκειμένου να πείσουν τους εαυτούς τους πως όλα βαίνουν καλώς με τους διαχειριστές της πίστης τους, επειδή και αυτοί οι ίδιοι είναι τόσο επιφανειακοί στη σχέση τους με το Θείο?...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Βίκυ μου, οι περισσότεροι.
    Αυτό άλλωστε φαίνεται μέσα στην καθημερινότητα, όλοι γνωρίζουμε χριστιανούς κατά δήλωσιν, πόσοι απ' αυτούς προσπαθούν να ζήσουν με βάση τη χριστιανική διδασκαλία;

    Πόσοι απ' αυτούς, την γνωρίζουν; Γεννήθηκαν σε χώρα που έχει την ορθοδοξία επικρατούσα θρησκεία, μεγάλωσαν με την πλύση εγκεφάλου της εκπαίδευσης, που στόχο έχει την παραγωγή πειθήνιων πολιτών και καλών χριστιανών.

    Θεωρούν ντροπή και εκτός πραγματικότητας, να πάψουν να δηλώνουν χριστιανοί, διότι το θεωρούν το ίδιο με το να αλλάξουν ομάδα και η εκκλησία το καλλιεργεί αυτό όσο περισσότερο μπορεί.

    Μην ξεχνάμε ότι μέχρι πριν λίγα χρόνια η εκκλησιαστική λογοκρισία, καθόριζε τη ροή γνώσης σφιχταγκαλιασμένη με την πολιτική.

    Απ' την άλλη μεριά, οι άνθρωποι είναι φορτωμένοι με ενοχές που έχει εμφυσήσει μέσα τους, εδώ και 18 αιώνες, το ιερατείο. Νομίζουν ότι είναι αμαρτωλοί και όσο πλησιάζουν προς το φυσικό τους τέλος, σκέφτονται ότι δεν χάνουν και τίποτε να κάνουν το χατήρι του "θεού", ταΐζοντας τα ρεμάλια που το εμπορεύονται αυτό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γιάννη στο θέμα κλήρος και στο θέμα ποίμνιο παρωπιδάτο, οι απόψεις μας συγκλίνουν απόλυτα. Περιμένω να δω πότε αυτός ο τόπος θα ξυπνήσει, να βγει από αυτόν τον άρρωστο Μεσαίωνα που του έχουν επιβάλλει, οι κάθε λογής μεγαλόσχημοι "πατέρες" με τα πλουμιστά άμφια, που τρώνε με χρυσά κουτάλια, ή εκμεταλλεύονται την εμπιστοσύνη των πιστών και βγάζουν πάνω τους την όποια διαστροφή τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Φίλη μου λύκαινα, εξελίσσεται σε μεγάλη η απορία μου σχετικά με τους πιστούς και το κόλλημα που έχουν να πιστεύουν ότι ο θεός χρειάζεται μεσάζοντες.

    Είναι εντελώς οξύμωρο να έχουν εναποθέσει όλες τους τις ελπίδες σε ένα ον, μία δύναμη, την οποία, αφ' ενός τη θεωρούν ανώτατη, πανταχού παρούσα και τα πάντα πληρούσα και απ' την άλλη να κρέμονται σε μερικά γελοία ρασοφόρα υποκείμενα, προκειμένου να επικοινωνήσουν μ' αυτήν, θεωρώντας την ανίκανη να το πετύχει μόνη της.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Mπράβο, καλά κάνεις και τα λες!!!! Μακάριοι οι πτωχοί το πνεύματι διδάσκουν αυτοί για κοιμάται ο κόσμος και να τρώνε από παντού!!!!! Τι να πεις, τουλάχιστον η δικαιοσύνη ήταν εντάξει και έκρινε σωστά!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Γιάννη, μιλάς για ταύτιση θεωρίας και πράξης από τους φουστανοφόρους, ξεχνώντας κάτι βασικό: Οι άνθρωποι είναι επαγγελματίες χριστιανοί. Πουλάνε σωτηρία, παράδεισο, ήθος, κτλ. ΠΟΙΟΣ ΣΟΥ ΕΙΠΕ ΕΣΕΝΑ ΠΩΣ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΠΟΥΛΑΕΙ ΚΑΤΙ, ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟ; Δηλαδή, θέλεις να μας πεις ότι αν κάποιος έχει μια ταβέρνα, πρέπει ντε και καλά να τρώει στην ταβέρνα του;

    Οσο για τους προβατόσχημους και προβατόμυαλους χριστιανούς, μια απλή ανάγνωση των ευαγγελίων θα τους έπειθε πως οι συγγραφείς τους (και φυσικά οι τελάληδες της πραμάτειας αυτής) τους θεωρούν τουλάχιστον ηλίθιους. Αλλά δυστυχώς, το ευαγγέλιο είναι σαν το Mein Kampf του Χίτλερ, τη δεκαετία του 30 στη Γερμανία. Υπήρχε σε κάθε σπίτι αλλά ελάχιστοι το είχαν διαβάσει (και ελαχιστότεροι το είχαν κατανοήσει).

    Ας ελπίσουμε ότι στον 21ο αιώνα θα αρχίσουν οι κάτοικοι αυτού του τόπου που έδωσε το φως στον παγκόσμιο πολιτισμό να βγαίνουν από το μεσαιωνικό σκοτάδι της ασιατικής θρησκείας και να ξαναγίνουν άνθρωποι, από πρόβατα που είναι τώρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Φίλε Γιώργο, σαφώς και δεν έχω τέτοιες ψευδαισθήσεις...

    Τώρα πια, ο ρόλος των ρασοφόρων, φαίνεται καθαρά, αφού έχουν πέσει οι μάσκες αιώνων...

    Προσπαθώ να κινήσω τα μυαλά των πιστών, όσο κι αν αυτό φαντάζει υπερφιλόδοξο.

    Θεωρώ πολύ καλλίτερο γι' αυτούς και θέλω να το δείξω, πως αν δεν κλείνουν μάτια και αυτιά, θα κερδίσουν περισσότερα , σαν άνθρωποι, απ' το μονοπάτι που έχουν επιλέξει για ψυχική άνοδο.
    Βέβαια, αυτό αφορά σ' αυτούς, που γνωρίζουν τον τρόπο να χρησιμοποιήσουν την όποια πίστη τους, για να κερδίσουν ψυχικά και πνευματικά οφέλη.

    Προσπαθώ να δείξω ότι η πρακτική του ιερατείου, πέραν των κενών ισχυρισμών, ουσιαστικά εμποδίζει αυτήν την άνοδο, γι την οποία υποτίθεται, ότι δείχνει το δρόμο.

    Συμφωνούμε απόλυτα, Γιώργο και πρέπει να δεί ο λαός μας, ότι αυτό που ελπίζει για την άλλη ζωή, είναι απλά, μπετόν στα πνευματικά πόδια του, στην παρούσα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails