Πέμπτη 29 Απριλίου 2010

Να μην πληρώσει κανείς, καμμία οφειλή....

Να μην πληρώσει κανείς, καμμία οφειλή, ούτε λογαριασμούς ΔΕ"ΚΟ" ούτε εφορία, ούτε τράπεζες.

Αν αυτό ξεπεράσει το 50%, ας πούμε, του λαού, τι θα γίνει;

Θα κόψουν ρεύμα, τηλέφωνο και νερό, απ' τη μισή Ελλάδα;

Θα κλείσουν "μέσα" το μισό πληθυσμό;

Θα κατασχέσουν τα  μισά ακίνητα και κινητά τς χώρας;

Και αν, ναι, πώς θα επιβιώσουν μετά, δημόσιες επιχειρήσεις και τράπεζες;

Θα μετατρέψουν τα κατασχεθέντα ακίνητα σε φυλακές ή θα μας εκτελούν επί τόπου;


Μόνο με επαναστατικές αντιδράσεις και ενέργειες αντιμετωπίζεται η συμπαιγνία των "Ελλήνων" λαμόγιων με τους νεκροθάφτες του Δ.Ν.Τ. και της Ε.Ε. που με κροκοδείλια δάκρυα μας ανακοινώνουν, τμηματικά, την κατοχή της χώρας μας το ξεπούλημα των κόπων μας (διότι εμείς δεν κλέβαμε, δουλεύαμε) και την καταρράκωση της εθνικής μας αξιοπρέπειας και υπερηφάνειας.

Και αυτοί, που φέρανε τη χώρα σ' αυτήν την κατάσταση, μας ζητούν όχι μόνο να δεχθούμε αγόγγυστα την οσφυοκαμψία τους, αλλά να βοηθήσουμε κιόλας σ' αυτήν την καταδίκη μας, για δικές τους ενέργειες.


Απ' την άλλη μεριά, θα μπορούσε μια κυβέρνηση που δεν ξεπληρώνει γραμμάτια ματαιοδοξίας και πλουτισμού, εκτελώντας τυφλά εντολές, μια κυβέρνηση που θα απαρτιζόταν από Έλληνες, να κάνει επαναστατικές ενέργειες, μπροστά στην εισβολή που δεχόμαστε και μ' αυτόν τον τρόπο να εξασφαλίσει και την συναίνεση και τη βοήθεια του λαού.

Για παράδειγμα αυτοί που, διαχρονικά, μας κυβερνούν, αν αποτελούσαν πολιτική ομάδα και όχι συμμορία, θα μπορούσαν να διαολοστείλουν το Δ.Ν.Τ. και τα τσιράκια του της Ε.Ε. και

ΜΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗ ΣΕΙΡΑ

να προέβαιναν  σε κινήσεις που θ αποδείκνυαν ότι είναι τουλάχιστον Έλληνες και αγαπούν την πατρίδα τους, όπως:

- Να άρουν το νόμο περί ευθύνης υπουργών, με αναδρομική ισχύ.....

- Να ανοίξουν τους λογαριασμούς, όπου κι αν βρίσκονται, όσων ενεπλάκησαν στα οικονομικά πράγματα της χώρας, κατά την τελευταία 20ετία, σε βάθος συγγενών δεύτερου βαθμού.....

- Να αποδοθούν ευθύνες σε όσους βρεθούν ένοχοι υπεξαίρεσης κρατικού χρήματος ή δεν μπορούν να δικαιολογήσουν τον τρόπο ζωής τους.....

- Να εθνικοποιήσουν τις τράπεζες, για να δούμε τις κινήσεις τους και τις διεθνείς συμφωνίες τους....


ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠ' ΌΛΑ ΑΥΤΑ....

... να ζητήσουν απ΄το λαό να βάλει πλάτη, να σηκώσει το βάρος της κατάστασης με εξασφαλισμένη την αξιοπρέπειά του και την εθνική του υπερηφάνεια, να του ζητήσουν θυσίες που θα έχουν όμως στόχο και προσανατολισμό.


Ποιός, υπ' αυτές τις συνθήκες δεν θα συνεργαζόταν και δεν θα κοβόταν στα τέσσερα για την πατρίδα του;

Ακόμη και "κόκκινα" μεροκάματα ή μηνιάτικα θα προσέφερε ευχαρίστως και θα έβγαζε, πραγματικά, τη χώρα απ' το αδιέξοδο, που αυτοί δημιούργησαν και όχι εμείς και μάλιστα πολύ σύντομα.

Τι ζητούμε "κύριοι" κυβερνώντες;

Ζητούμε τα αυτονόητα, ζητούμε της ελευθερία μας ακόμη και στη φτώχεια, διότι προτιμούμε να είμαστε υπερήφανοι φτωχοί παρά πλούσια τσιράκια...

1 σχόλιο :

  1. Συμφωνώ κύριε Πετρόπουλε με τον καθαρό λόγο σας.
    Το πρόβλημα είναι ότι έχουν μετατρέψει τεράστιο κομμάτι του πληθυσμού σε ζόμπι με σκέψη ιδιωτείας.
    Το περήφανο "εκλογικό σώμα" είναι ένας αχταρμάς από ανθρωπόμορφα όντα, που διαθέτουν σκέψη μαϊμούς.
    Όσο και να αναπαράγεται στην υποκριτική έκφραση των πολιτικών η τόνωση της αξίας του λαού ως σκεπτόμενη και ψηφίζουσα δύναμη, στην πραγματικότητα ξέρουν την εγκεφαλική βλάβη του , και απλά εισπράττουν τα αποτελέσματα της αποχαύνωσης του.

    Θα χαρούν οι εγκεφαλικά νεκροί με την μικρή Πρωτομαγιάτικη απόδραση, θα πληροφορηθούν από την αλητεία των ΜΜΕ και θα αποφορτιστούν βρίζοντας για τις παροχές που τους κόβουν…
    Παράλληλα θα εμπιστευτούν την πιο πρόστυχη λέξη που υπάρχει και είναι η «Ελπίδα»…
    Κουράστηκαν πολύ οι πνευματικοί καθοδηγητές και έχουν πετύχει μια τεράστια κινούμενη "σούπα" σκέψεων που περιμένουν κάθε φακίρη να κουνήσει το ραβδάκι και να αρχίσουν να χαίρονται ή να λυπούνται ως συνδεδεμένες μαριονέτες.

    Λυπάμαι αλλά εγώ βλέπω αυτή την εικόνα...

    Διαδηλώσεις γίνονται μόνο για προσωπικά μικρά κλαδικά οφέλη, ή για οραματικές διεκδικήσεις που τις προστάζουν τα ινδάλματα της νύχτας τους… όπως παπάδες και πολιτικοί που κόπτονται για το όνομα της Μακεδονίας ενώ ξεχνούν το χέρι τους βαθειά μέσα στην τσέπη των ηλιθίων που καταναλώνουν τη ζωή τους για αυτούς…

    Δύσκολοι καιροί για ήθη … όπως έλεγε και ο Κικέρων
    O tempora O mores

    ΑπάντησηΔιαγραφή

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails