Τι έχουμε να χάσουμε;;;

Ο καπιταλισμός, ανέκαθεν, στήριζε τη βιωσιμότητά του στην εκμετάλλευση και απομύζηση, των στρωμάτων τα οποία ως μοναδικό όπλο και μέσο για την επιβίωσή τους, είχαν την εργατική τους δύναμη.

Πάντα φρόντιζε να καλλιεργεί την ματαιότητα των αντιδράσεων της εργατικής τάξης και τη μείωση της αποτελεσματικότητας της διαχείρισής τους εκ μέρους αυτών που, πραγματικά, παράγουν...

Στην προσπάθεια κάλυψης των καθημερινών του αναγκών, ο μέσος πολίτης, υπέμενε τη ληστρική αφαίμαξη του ήδη ισχνού και ανταποδοτικά άδικου, εισοδήματός του, προσπαθώντας αναγκαστικά, να αξιοποιήσει τις τεχνητές ευκαιρίες που, κατά καιρούς, δημιουργούσε το ίδιο το σύστημα, για μια αξιοπρεπή διαβίωση. 

Ευκαιρίες που, γλυκά και μακροπρόθεσμα, βάθαιναν το λάκκο στον οποίο βρίσκονταν τα νοικοκυριά και υποθήκευαν το μέλλον τους, οξύνοντας τη μελλοντική αδυναμία τους να αντιμετωπίσουν καταστάσεις που οι ίδιοι, άθελά τους, είχαν συνηγορήσει στην δημιουργία τους.

Επί πλέον, το κόστος αυτής της πρακτικής ήταν η απομόνωση του κάθε ατόμου (ακόμη και στα πλαίσια της οικογένειάς του), ο περιορισμός της κοινωνικότητάς του και η σταδιακή αποστασιοποίησή του απ' τα κοινά.

Το "διαίρει και βασίλευε" επιτυγχάνεται πάντα, διότι έχει στάδια εφαρμογής.

Δελεάζει, δημιουργεί ψευδαισθήσεις, αποπροσανατολίζει και τέλος, απομονώνει...

Η "κρίση" που ζούμε αυτήν την περίοδο, θεωρώ ότι δεν αφορά σ' εμάς. Εμείς, λίγο ή πολύ, πάντα σε κρίση βρισκόμαστε. Δεν αφορά σ' εμάς διότι δεν είμαστε τραπεζίτες, δεν είμαστε πολιτικοί, διότι εμείς ζούμε απ' την εργασία μας είτε είμαστε μισθωτοί είτε "ελεύθεροι" επαγγελματίες.

Αυτή η κρίση είναι κρίση των τραπεζών και των τραπεζιτών, διότι αυτοί την δημιούργησαν, παρέα με τα τσιράκια τους, τους πολιτικούς. Αυτοί έχουν κάνει τις συμφωνίες τους τη WALL STREET, αυτοί δεν την τήρησαν ή τα χάλασαν, αυτοί μας βγάζουν τα χρέη τους, λίγα-λίγα, στη φόρα και οι πολιτικοί τα μετατρέπουν σε δικά μας, αυτοί λοιπόν, πρέπει και να τα πληρώσουν.

Και εδώ αρχίζει και ο ρόλος των πολιτικών και των μεγαλοδημοσιογράφων (με ελάχιστες εξαιρέσεις) ο οποίος ρόλος, είναι να μας πείσουν ότι δεν γίνεται τίποτε άλλο απ' το να πληρώσουμε εμείς, τα χρέη αυτών!!!

Ανέσυραν απ' τα λεξικά (διότι μόνο εκεί βρίσκονται γι' αυτούς) όρους όπως πατρίδα, έθνος, χώρα, εθνική αξιοπιστία και αξιοπρέπεια και προσπαθούν, συντονισμένα, να μας πείσουν ότι εμείς φταίμε, να μας φορτώσουν ενοχές για τις δικές τους πράξεις, για τις δικές τους συμφωνίες που όταν τις έκαναν δεν περιείχαν τους παραπάνω όρους ούτε καμμία ντροπή.

Όλα στο βωμό της ματαιοδοξίας, του πλουτισμού και της ανήθικης υποκρισίας.

Κατά καιρούς οι πολιτικοί "μας" βαφτίζουν "λάθος", την εθνική προδοσία. Πόσες φορές ακούσαμε τη φράση: ""Κάναμε λάθη και  γι' αυτό, ο Ελληνικός λαός, μας τιμώρησε"";;

Και αυτό ήταν... καθάρισαν!!!

Την αμέσως επόμενη στιγμή ασκούν κριτική σ' αυτούς που ο λαός είχε "συγχωρήσει", για τα δικά τους "λάθη" και με τους οποίους τους αντικατέστησε, διότι είναι βέβαιοι ότι η ιστορία θα επαναληφθεί. Θα τιμωρήσουμε τους τελευταίους και θα επαναφέρουμε τους προηγούμενους "τιμωρημένους", στο προσκήνιο.

Και οι μεν θα συνεχίζουν το έργο των δε και θα συμπληρώνουν, ο ένας τον άλλο, διαιωνίζοντας παρεΐτσα, την αναξιοπιστία της πατρίδας μας και θα καταρρακώνουν την εθνική μας υπερηφάνεια.

Αναρωτιέμαι λοιπόν, είναι τόσο δύσκολο να ενώσουμε τις φωνές μας και τις σκέψεις μας;;

ΕΜΕΙΣ, Η ΑΓΕΛΑΔΑ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΕΙ ΤΟ ΓΑΛΑ (ΤΟΥΣ).

Είναι τόσο δύσκολο να πράξουμε ως σύνολο;; Τα άτομα τιμωρούνται, το σύνολο ποτέ...

Τι θα γινόταν αν υπήρχε ένα συντονιστικό όργανο, ανιδιοτελές, που θα συντόνιζε ομαδικές ενέργειες πολιτών;

Πώς θα αντιμετώπιζαν την κατάσταση οι αληθινοί υπεύθυνοι αυτής της κρίσης, αν είχαν απέναντί τους, την συντονισμένη, καθολική  αντίδραση και "απείθεια" του λαού, που νομίζουν ότι τον έχουν στο τσεπάκι, με λίγα ψέμματα;;;

Ο πρωθυπουργός μας λέει ότι σε τρία χρόνια θα αναλάβουμε, η έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος μιλάει για... δεκαετή λιτότητα.

Ο πρωθυπουργός μιλάει για ανάπτυξη, για παραγωγή χρήματος, για εκμετάλλευση πόρων ενώ δανειζόμαστε για εξοφλήσουμε δανεικά του παρελθόντος.

Ο πρωθυπουργός, μας προετοιμάζει για νέα σκληρά μέτρα, πέραν των ληφθέντων (να δούμε ποιός θα τ' αντέξει) ενώ εμείς έχουμε πιάσει ήδη πάτο.

Θυμάται κανείς περίοδο που να μην είμαστε σε λιτότητα για να... ανακάμψουμε;;;

Τι έχουμε να χάσουμε;;