Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2009

Είμαστε αφελείς;;

Γενικά είμαι καλοπροαίρετος άνθρωπος. Το «κακό» όμως που έχω, είναι ότι σκέφτομαι και κάποια πράγματα μου φαίνονται από πολύ, έως τελείως περίεργα.
Δεν θα εκφράσσω τώρα γνώμη για τα ΜΜΕ (αυτό θα γίνει αργότερα), αλλά θα σταθώ στις εκπομπές που «στόχο» έχουν να ενημερώσουν εμάς, για τις εκάστοτε απόψεις των διάφορων πολιτικών, σχετικά με τις διαμορφωμένες καταστάσεις των καιρών ή με θέματα που θα έπρεπε αυτοί (οι πολιτικοί) να έχουν άποψη.
Όμως, έχω την εντύπωση, ότι όποιο κι αν είναι το θέμα συζήτησης, εγώ ακούω μέσες άκρες, τα ίδια λόγια. Το μόνο που αλλάζει, είναι τα πρόσωπα που τα λένε κι αυτό εξαρτάται αποκλειστικά απ’ το ρόλο που παίζουν την κάθε συγκεκριμένη στιγμή, στα κοινά, αν βρίσκονται δηλαδή στην κυβέρνηση ή στην αντιπολίτευση.

Τι άλλο θα μπορούσε να σκεφθεί ένας ακροατής ή τηλεθεατής ή και αναγνώστης ακόμη, όταν ακούει, βλέπει ή διαβάζει, από επίσημα χείλη, όχι απόψεις (που θα μπορούσαν να είναι διαφοροποιημένες, σαν τέτοιες) αλλά ανάλυση και περιγραφή ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ.

Το γεγονός, είναι κάτι το οποίο έχει συμβεί, είναι δεδομένο και παρ’ όλ’ αυτά, μερικές φορές δεν πιστεύεις στ’ αυτιά σου, όταν ακούς κάποιους να τα περιγράφουν ή να αναφέρονται σ’ αυτά. Δημιουργούν την εντύπωση ότι απευθύνονται σε ανθρώπους που δεν τα γνωρίζουν και αγνοούν εντελώς την πραγματικότητα, χωρίς να υπολογίζουν ότι οι ακροατές τους είναι πάντα το αντικείμενο.

Κάποιος καλοπροαίρετος άνθρωπος (όπως εγώ), πολίτης αυτού του ευνομούμενου κράτους, ο οποίος θέλει να ενημερώνεται και να παρακολουθεί τα τεκτενόμενα, τρελαίνεται.
Βλέπει μια ενημερωτική εκπομπή στην τηλεόραση ας πούμε, με καλεσμένους πολιτικούς βεβαίως βεβαίως και μάλιστα τους πλέον κατάλληλους για το προς συζήτησιν θέμα και στο τέλος για το μόνο που αναρωτιέται είναι ένα και μοναδικό πράγμα.
Με ποιό δικαίωμα και βάση ποιάς ηθικής, οι «αντιπρόσωποί του» στη βουλή, για άλλη μια φορά επιβεβαιώνουν την άποψή τους περί της αφέλειάς του, της ευπιστίας του και του φωνάζουν πόσο μαλάκα τον θεωρούν;;;

Είναι απίστευτη η ευκολία με την οποία «χρωματίζουν» κατά το δοκούν, καταστάσεις που αφορούν το παρελθόν τους και ανενδοίαστα ερμηνεύουν γεγονότα με τρόπο που προσβάλει τη μνήμη, την αντιληπτικότητα και την πνευματική ισορροπία, αυτών που τους παρακολουθούν.
Χωρίς καμμία ηθική συστολή, απαξιώνουν εαυτούς (αυτό κάνουν άχετα αν το καταλαβαίνουν ή όχι), μόνο και μόνο για να γίνουν αρεστοί στα πραγματικά αφεντικά τους και να δώσουν εξετάσεις υποτέλειας, διότι είναι ο μόνος τρόπος να συνεχίσουν να κάνουν τη μόνη εργασία που, οι περισσότεροι, γνωρίζουν και μπορούν.

Οσφυοκαμψία εμπρός στο χρήμα και στους αυτό κατέχοντες...

Είναι αξιοθαύμαστο πάντως το πώς μπορούν να κινούνται ανάμεσα στην υποκρισία, την ανηθικότητα, την προσβολή των θεσμών, τη ρεμούλα, την αλληλοκάλυψη, την συγκάλυψη, την ατιμωρησία, την αναξιοπρέπεια και ό,τι άλλο θεωρούν ότι θα τους διατηρήσει στη θέση τους και σε απόσταση βολής απ’ την... «κονόμα».

Απ’ την άλλη μεριά, τους δίνουμε κι εμείς δικαιώματα, είτε με την απάθειά μας είτε με το κόλλημα και την προσήλωσή μας στο κόμμα «μας» είτε κοροϊδεύοντας τον εαυτό μας ότι η εναλλαγή προσώπων στην αρχηγία των κομμάτων, σημαίνει και αλλαγή πλεύσης ή πολιτικής βούλησης.

Είμαστε άραγε, «αναγκασμένοι» σε τέτοιου είδους σκεπτικό και γιατί...

Προσπαθεί ο κεθένας μας να διατηρήσει το όποιο βόλεμά του;;

Έχουμε αποδεχθεί σιωπηλά τη μοίρα μας, όπως την καθόρισαν και την καθορίζουν τα κέντρα λήψης αποφάσεων (λέσχες, τριανδρία, αδελφότητες κλπ), σχεδιασμού και εκτέλεσης;;;

Έχουμε αποδεχθεί την ήττα μας, ως ανθρωπότητα και πιστεύουμε πως δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε για να αλλάξει αυτή η κατάσταση του μυαλού μας;

Θερούμε ότι δεν υπάρχει περίπτωση και τρόπος να αφυπνιστούμε;;;

Περιμένουμε να δούμε απλώς, τι θα γίνει παρακάτω και ποιό θα είναι το επόμενο στάδιο εξαθλίωσης;;;

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails